erekcjato o miłości w hiperrzeczywistości

[hania kluseczka]

nie wiem już czy to byłeś ty

czy twoja wersja z filtra

którą zapisałam

pod nazwą ostatni raz

 

rozmawialiśmy w pętli

między powiadomieniami

a uciszaniem sumienia

 

twoje ciało było dziś w full hd

ale dotyk miał zero pikseli

przesuwałam palcem po ekranie

jak po twoich plecach

 

w tle reklamowali miłość

z dostawą w 24 godziny

bez reklamacji 

 

czasem myślę że już dawno umarliśmy

ale algorytm nas podtrzymuje

i karmi naszą tożsamość 

zgodnie z naszym przeznaczeniem 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

na mięso armatnie 

 

 

[huzarc]

@hania kluseczka

To wiersz celny, oparty na wyraźnym napięciu i pęknięciu między bliskością fizyczną a bliskością cyfrową, która ją udaje. Przyszło bowiem żyć nam w czasach, gdy bliskość została zastąpiona pamięcią interfejsu. To, co kiedyś było między ludźmi, dziś jest przestrzeniom kreowaną przez  algorytm i dopowiadaniem przez sztuczność, w jakim ludzki wymiar roztapia się. Jest mięsem dla systemu, który przerabia go na różne sposoby.

[jeremy]

Nooooo... Gdyby nie polityczna awersacja, to taki tragiczny erotyk. Ale nie mogłaś się pewnie powstrzymać. Baudillard powiedziałby zapewne, że nic nie rozumiemy z tego co chce nam przekazać, ale nie dożył czasów gdy jego teoria stała się ciałem, więc niech już pogrąży się w ironicznej ciszy.

Edytowane 6 godzin temu przez jeremy (wyświetl historię edycji)

[tie-break]

@huzarc Zastanawiam się, czy przyszłym pokoleniom, a nawet już następnemu, będzie to przeszkadzać.

Przecież oni już od najmłodszych lat wychowani są w kulturze cyfrowej. Czy dla nich bliskość fizyczna, realny kontakt z drugim człowiekiem - ma takie samo znaczenie, jak dla nas? Czy oni są w stanie dostrzec różnice i czy te różnice ich w jakiś sposób deprymują, niepokoją? Być może to, co dla nas sztuczne, wirtualne, martwe, oni postrzegają już jako żywą tkankę, jedną z wielu przestrzeni, w których się rozwijają i funkcjonują społecznie, i inaczej pozycjonują swoje emocje, wkomponowani mentalnie w ten świat, dla nas obcy, zewnętrzny.

[huzarc]

@tie-break Odarcie z fizyczności postępuje, ale przez to właśnie kontakt z fizycznością wytwarza nadmierne reakcje. Z jednej strony nadwrażliwość, brak umiejętności selekcji odsiewania bodźców, a z drugiej płytkość myślenia, powierzchowność refleksji. Człowiek redukuje się do roli przekaźnika. Stąd raczej nastąpi separacja od kontaktu fizycznego. To już się dzieje, u młodych mężczyzn to już epidemia, niemożność , bo brak wyuczonych schematów- z różnych przyczyn inicjowania kontaktów i zadowalania się cyfrowymi substytutami.

[tie-break]

@huzarcWedług mnie coraz mniej czujemy się sobą per se. Naszą tożsamość modeluje sieć powiązań. To jest chyba największe zagrożenie.

[huzarc]

@tie-break Pytanie o tożsamość są już rzadkie. Ludzie nie chcą się definiować, chcą się oglądać.

[tie-break]

@huzarcTrafna diagnoza.

[hania kluseczka]

osobiście, to mi się oczy zaczęły otwierać od covida i zaczęłam się bardzo uważnie przyglądać co robią ręce władzy, czy tak zwanego systemu, kiedyś pewnie jak wielu, wybierałam mniejsze zło lub nie chodziłam na "wybory", starałam się żyć swoim życiem, które chyba wyobrażałam sobie, że jest w jakiejś bańce "której to nie dotyczy", no cóż, bardzo się myliłam, dlatego tak mnie dzisiaj bardzo boli ignorancja ludzi, na którą nie mam wpływu, ale potrafi doprowadzić mnie do wrzenia :P  

nie jestem osobą podatną na manipulacje (oczywiście, jak mi wskoczą reklamy hoka, gdzieś pomiędzy logiką, a nadmiarem tych do biegania, biegam nałogowo, to się im zazwyczaj, nie oprę, ale robię to z pełną świadomością, albo tak mi się wydaje ;) więc z mojego punktu widzenia, system nas odczłowiecza, hoduje nas, bo czegoś od nas potrzebuje, np. naszej krwi (awersacja), naszych pieniędzy, naszych emocji, dlatego karmi nas, jak świnie, pasie informacjami i tuczy złudzeniem sensu (także w sztucznych cyckach;), nie ma nic za darmo 

a jak już będziemy niepotrzebni i cudem, przeżyjemy, to i tak, nas zutylizuje 

 

(dzieciom z 2 klasy podstawówki, serwuje się teraz lektury, o starcie, matki lub ojca, albo obydwojga rodziców, przyzwyczaja się je, do śmierci)

 

jakby uważam, że ciągle jest aktualne to, że "ludzie ludziom zgotowali ten los" i pewnie będzie, choć tego nie rozumiem, bo przecież w takiej masie (mięsa?) istnieje wielki potencjał, ale przestałam już się wkurzać na ludzi, zajętych dokarmianiem swojego konsumpcjonizmu, swoich idealnych obrazków, ponieważ to niczego nie przynosi, ciągle i niezmiernie jednak mnie wkurwa, że ten system, nie ma imienia i nazwiska, a jeśli nawet się trafi w nim jakieś imię i nazwisko, to i tak odjedzie ono z tego padołu, jak pączek w maśle i że sprawiedliwości nie stanie zadość, żaden włos nie spadnie zbrodniarzowi, nie mam wiary w to, że chociaż historia, ich kiedyś osądzi, rozliczy, coraz pełniejsza algorytmów, nowego pokolenia i tego co dzisiaj ma być "jedyną, najprawdziwszą prawdą",  ale mam nadzieję, że istnieje chociaż jakiś bożek, który da im popalić, jak sobie będą tak stali spokojnie, w urnięce, u kogoś, na wypasionej krzywdą innych ludzi, komodzie ;) 

 

@jeremy a dlaczego miałam się powstrzymywać? :) 

dziękuję za inspirację, w nie wiem czy tje, w sumie, mięso armatnie na górze, mięso armatnie na dole, tylko z tego na dole, rozlewa się krew, nie wiem czy to ma jakieś znaczenie, skoro tamci na górze i tak, już są pozbawieni, swojego życia ;) 

Edytowane 2 godziny temu przez hania kluseczka (wyświetl historię edycji)

[hania kluseczka]

@tie-break @huzarc @jeremy był kiedyś taki film "the truman show", lata temu oglądałam i wydał mi się okropnie głupi, bo go nie rozumiałam, dodatkowo, nie cierpię jima carreya, (jako aktora), ale bardzo często mi się on przypomina, w dzisiejszych czasach, choć takie filmy, lub informacje, które po mnie spłynęły, z takich czy innych powodów, zazwyczaj, zapominam, a ten do mnie dzisiaj powraca jak bumerang;) 

[jeremy]

@hania kluseczka

Ale czy dopuszczasz możliwość, że uciekając od jednej manipulacji wpadasz w drugą? Że wykrycie manipulacji Władzy nie sprawia, że automatycznie poznajesz jakiś rodzaj Prawdy, tylko zaczynasz wyznawać inny rodzaj Kłamstwa? 
I dalej... Co robisz z tą nową, domniemaną Prawdą oprócz tego, że daje Ci ona pewną satysfakcję, że bezrozumny tłum łyka wszystko, a Ty stoisz dzielnie bez maseczki i niezaszczepiona? Czy ta manifestacja sprawia, że możesz z politowaniem patrzeć na ogłupioną większość? 
Zastanawia mnie Twój słuszny sceptycyzm w podejściu do mainstreamowego przekazu i jego brak w wyznawaniu alternatywnych wersji zdarzeń zapodawanej przez innych szarlatanów. Czy jesteś równie krytyczna w stosunku do tych alternatywnych wersji? Czy łykasz je tylko dlatego, że stoją w opozycji do skompromitowanej wersji? 
Może tak bardzo pragniemy sensu w świecie, w którym go nie ma, że uczepimy się każdego wytłumaczenia, które ten sens nam przywróci, nawet jeśli oznacza to przyjęcie kolejnej iluzji za pewnik?

Edytowane 1 godzinę temu przez jeremy (wyświetl historię edycji)

[hania kluseczka]

@jeremy  oczywiście, że dopuszczam, nie wiem czy wierzę w prawdę, tym bardziej w moją prawdę, moja prawda może się zmienić w 15 minut, kiedy niecnie zaczną jej podszeptywać emocje i hormony, w chwilę ją zdeformują 

 

wychowałam się ze zwierzętami, głównie psami, wierzyłam w instynkt samozachowawczy człowieka, myślałam, że nas uratuje, ale i on, u innych nie wybrzmiał, nie daje mi satysfakcji bezrozumny tłum, nie patrzę na niego z politowaniem, to on decyduje o naszych losach, nie system