waśniowanie

[MIROSŁAW C.]

sny z kenkartą 
obejmują brzegi rzeki niskie i lepkie

 

nie spałam w mieście
chciałam z życiem konie kraść 
w wysokiej trawie
plotłam koszyki ze spalonych mostów 
na wskroś przesiąknięta szarymi obłokami 
które zaczynają się mienić i fluoryzować
rozmytą prawdą

 

wiry płomienne po wilkach 
Boga nie mają w poważaniu
przez miedze polne na tej drodze donikąd
tam gdzie cicho mruczą rzeczne kamienie 
świat na wykroku w lustrze mętnej wody 
osłania swoją nagość
zaciera ślady

 

do baranków bożych niepokalanych
bez zmazy
nie było innej perspektywy

 

kiedy echo o długiej zwłoce
wypłoszy z grobów rój skrzydlaty 
lotnych duchów

 

na koniuszku różdżki
łatwiej się zgubić niż odnaleźć

 

 

[Waldemar_Talar_Talar]

Witaj - tam gdzie cicho mruczą rzeczne kamienie 
świat na wykroku w lustrze mętnej wody 
osłania swoją nagość - super - wiersz na tak - 

                                                                                     Pzdr.

[MIROSŁAW C.]

@Waldemar_Talar_Talar

Zasłyszane reminiscencje wojenne. 

Głos kobiety poddany obróbce przez męską klawiaturę...

Dziękuję za komentarz, pozdrawiam. 

[Annna2]

@MIROSŁAW C.  Apokalipsa według Jana, gdzie dobro zwycięża ze złem.

Wizja Sądu Ostatecznego, Bóg   i Jeźdźcy  Apokalipsy.

 

łatwiej się zgubić niż odnaleźć- nie wiem jak będzie ale się dowiem- jak każdy z nas,

mam nadzieję że Ich odnajdę  łatwo tam-tych których kocham.

 

 

[Berenika97]

@MIROSŁAW C. To piękny, gęsty wiersz o silnej, surrealistycznej obrazowości.

[Rafael Marius]

@MIROSŁAW C.

 

Działa na wyobraźnię.

[MIROSŁAW C.]

@Annna2 @Berenika97 @Rafael Marius

...jest takie miejsce 

gdzie krzew goreje 

a ciemność ludzi nie dosięga 

 

Dziękuję za komentarze, pozdrawiam.