Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Czym jest miłość, czym jest wolność,
czym jest Twoje przekwitanie
czym jest dusza i świętości
łez tłumionych rozedrganie.

Czym jest krzew wyschniętych pragnień,
czym jest splot przebytych zdarzeń
czym jest noc, a czym poranek
czym jest dzień i zmartwychwstanie.

Nie wiesz tego nie wiesz wcale
jakie życie niesie treści
jakie mości znów posłanie
jak poświęci los niewieści.

Bo wciąż szukasz zależności
tupiesz nogą, krzyczysz, ganisz
swoją drogę przebyć prosto
dziateczkami się pochwalić.

I odgrażasz się niebiosom
że po miłość pójdziesz boso
każdą nocą w animuszu
drzwi zamykasz bez przymusu.

Ściskasz kraty w umysł wkładasz
żywe kwiaty, robót nawał
i wyciszasz pożądanie
pięknych myśli niesłychanie.

I znów pytasz się w pacierzu
Boże czemu we mnie wierzysz
bo ja sama dnia każdego
odpowiadam - dosyć tego.

Widzę wolność w bezsilności
mam ostoję bez miłości
strofy zdarte i przebrzmiałe
wierzysz w klatkę - wierzę Panie!

 

 

 

 

Gdy przestaniesz w nią wierzyć wyzwolisz się.

 

 

 

 

 

Edytowane przez Robert Witold Gorzkowski (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Robert Witold GorzkowskiŚwietna puenta! Psychologia mówi o wychodzeniu z roli ofiary, więźnia niewolnika, co wymaga, jak słusznie zauważasz - wzięcia sprawy w swoje ręce. Łatwo jest szukać wytłumaczenia w pechu, toksycznym otoczeniu, setkach przeciwności życiowych, co utrwala przekonanie o niemocy i położeniu bez wyjścia. Tym czasem odzyskać siebie to przede wszystkim odzyskać świadomość, że tą klatką najczęściej jesteśmy my sami. Zaprojektowani na bycie więźniem tej klatki, pozbawieni świadomości o własnej sprawczości.

 

Opublikowano

@Robert Witold Gorzkowski  lubię Twoją poezję Robert.

Doskonale wiesz czym jest wolność- wiara jest wolnością, Ty wierzysz- jesteś wolnym człowiekiem.

Że masz pytania? To normalne- z Człowieka wypływa. 

Dziury na Krzyżu- sumienie. I miłość jest wolnością nigdy nie zniewoleniem.

Wolność.

Bo można być niewolnikiem i można być wolnym. 

I nikt tej wolności nie może odebrać- można tylko samemu jej się pozbawić,

bo wolność można sprzedać, za przywileje, stanowiska, etc...

Tyle lat byliśmy w niewoli- na mapach Europy nie byliśmy, ale zawsze wolni

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Annna2 Aniu. dziękuję serdecznie.   i za słowa wielkiego pisarza i poety również.   a ja mam w głowie jego :   "Umierać, to nic. straszne jest nie żyć."      
    • @Annna2

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Migrena  Pięknie, poetycko i wzruszająco. A dalej za V. Hugo:   Bo miłość jest jak drzewo: sama z siebie rośnie, głęboko zapuszcza korzenie w całą istotę człowieka i nieraz, na ruinie serca, dalej się zieleni.
    • @Robert Witold Gorzkowski  lubię Twoją poezję Robert. Doskonale wiesz czym jest wolność- wiara jest wolnością, Ty wierzysz- jesteś wolnym człowiekiem. Że masz pytania? To normalne- z Człowieka wypływa.  Dziury na Krzyżu- sumienie. I miłość jest wolnością nigdy nie zniewoleniem. Wolność. Bo można być niewolnikiem i można być wolnym.  I nikt tej wolności nie może odebrać- można tylko samemu jej się pozbawić, bo wolność można sprzedać, za przywileje, stanowiska, etc... Tyle lat byliśmy w niewoli- na mapach Europy nie byliśmy, ale zawsze wolni  
    • miłość nie zna granic - rozsadza horyzont świata, pęka w dłoniach jak promień, którego nie sposób zatrzymać, jakby samo niebo rozbierało się z cienia, żeby znów zobaczyć siebie. jakby światło chciało dotknąć swojego początku. nie da się jej stłumić, bo rodzi się z ciszy, która pamięta krzyk stworzenia, z drżenia - gdy światło dopiero uczyło się wypowiadać ciemność. chcę kochać - i kocham, jak ogień, który nie prosi o tlen, jak ocean, co nie szuka brzegu, jak sen, który śni sam siebie, jak puls wszechświata, który bije w sercu atomu, jak światło, które spala się na ustach poranka. bezszelestnie, bezgranicznie, bezwarunkowo, bez zazdrości, bez cierpienia, bez końca, bez oczekiwania, bez przywiązania, bez analizowania. liczy się tylko bez, liczy się tylko to, co zostaje, gdy odejmiesz już wszystko - ciało, strach, pamięć, imię - zostaje światło, które mówi Twoim głosem, rozszczepia się na czułość, i ciszę, która ma Twój kształt, jak odbicie duszy w tafli nocy. czy jesteś, czy tylko światło uczy się milczeć po Tobie?      
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...