Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

wskrzeszona obecnością 

impulsem nocy mieniącym 

świadomość 

 

znam wszelkie zaklęcia 

chleby pokładne czarcie kręgi 

prócz ciebie magiczny 

 

trzymasz moją srebrzystą skórę 

mocnym spawem

wcześniejszych wcieleń 

złotooki 

 

mimo pustych dłoni

krew ognia nie mieści 

drobinki ciebie 

na sutkach 

plecami 

 

na usta

 

 

 

 

Edytowane przez Somalija (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Somalija

Twój wiersz pulsuje zmysłowością, ale robi to z ogromnym jak zawsze wyczuciem. Nie ma tu taniej prowokacji, modnej wulgarności. Za to jest bliskość, która rodzi się z samego istnienia obok drugiego człowieka. Jest nagość, ale przede wszystkim ta emocjonalna odważna, pewna siebie, niepotrzebująca udawania ani maskowania się metaforą.

Za to jest w tym czułość, ale i dzikość  i energia, która łączy w dwa ciała jedną historię balansującą między duchową jednością a erotyczną erupcją.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...