Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

podróże wewnętrzne czy telepatia stają się
osiągalne po pewnym czasie przestałem liczyć
gdzie i jak ponieważ obojgu zabrakło palców

w rękawach chowamy coś więcej niż atu lub skiz
z których na jednym oddechu można się zwierszyć
pomiędzy jest jazz oraz blues — najczęściej głód

jak wtedy gdy oglądaliśmy razem krwawy sport
letnie piwo mżyło a ja słaniałem się na nogach
do ciebie zawsze bez znaków przestankowych

idzie się do-celowo i na przestrzał

Opublikowano

Klimat zupełnie w moich klimatach ;-) To co najbardziej mi się podoba, to sposób w jaki (po raz kolejny w swoich wierszach...) odmierzyłeś proporcje treści:
1 zwrotka - mistyka, metafizyka i oglnie "meta" - niezwykłość jako antrakt - git!
2 zwrotka - muzyka bardzo szeroko pojęta, jakby puls, jakby wzór instynktów, uczuć etc. Rytm biologii, biologia rytmu... Świetne!
3 zwrotka - po raz kolejny powszedność (tutaj w odcieniach "alku" ;-) i cięzkiej, męczącej atmosfery...), która znaczy więcej niż na pierwszy rzut oka - to co tygrysy lubią najbardziej!
Końcówka - zabawa sensem i słowem! Czyli kropka nad "i"!
Plusa przesyła, do "ulubionych" posyłam (wybacz za tą grafomanię ;-))
POZDRAWIAM!

Opublikowano
Bea Nefer Dzięki za wpis, mimo późnej pory i tragedii na klawiaturze :)

Arkadiusz N. No to cieszę się, mimo że coś mi odstaje. Niełatwo być równy chłop.

Michał Ziemiak Ech, gdyby każdy pisał komentarze tak jak Ty... Dzięki, że patrzysz na wiersz od każdej strony. Patrzysz i dużo widzisz. Bardzo, ale to bardzo wielkie dzięki!

Pozdrawiam Was. // 51
Opublikowano
Julia Valentine Cieszę się, że igranie z prozą nie przeszkodziło. Dziękuję za komentarz.

Alter Net Fajnie, że udało Ci się jednak znaleźć czas na wczytanie i skomentowanie tekstu. Dzięki za przychylność. Cieszę się z tak pozytywnego odbioru. A co do pewnego komentatora, widzę, mamy identyczne zdanie.

Jay Jay Kapuściński A jednak udało Ci się wdrążyć. Oddycham z ulgą. Dziękuję za motywację do zaglądania częściej niż 'w miarę możliwości'. Czymam się jakoś, a i Ty się czymaj.

Pozdrawiam Was serdecznie. // 51
Opublikowano

Bardzo dobry wiersz. Jeśli chodzi o sensy to naprawdę zadziałał na mnie wers: "pomiędzy jest jazz oraz blues - najczęściej głód". Podpisuję się pod tymi słowami.
Trochę mnie zastanawiają "znaki przestankowe", hmm, ale nie czepiam się może coś mi się źle wydaje. Trzecia zwrotka nie do końca mi pasuje do tego wiersza, bo nie wiem czy trzeba go uzupełniać czymś jak impresja, będąca równocześnie dookreśleniem sensu wiersza. Gdybym miała coś do powiedzenia zostawiłabym z niej tylko ostatni wers. Ale, generalnie, wiersz jest, jak zazwyczaj, cudowny. Tok myślenia, refleksje zawarte w tym, co piszesz są w stanie sprawić, że do końca wiary w człowieka się nie straci. Pozdrawiam gorąco.

Opublikowano
Anna M. Dzięki, że zajrzałaś. Brakowało mi Twojego głosu. A ostatnie zdanie komentarza to dla mnie — jako autora — naprawdę wielki komplement.

Pansy Proces całkowitej integracji Czytelniczki z wierszem to efekt więcej niż oczekiwany. Znów bardzo mi miło.

Pozdrowienia dla Was. // 51

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

            dni nie kończą się tak szybko       póki żyjesz trwasz oddychasz       gdy zwiśniesz spadnij w nurty       w których miłość też rozkwita   Bardzo ładnie napisałeś, fajny tytuł.
    • Dzień długi, kolejny. Bez tytułu, smaku, treści. Smutny, ciasny, tłoczny  ode mnie samej. Wisi jak mgła między ścianami.  Leżę. Siedzę. Nie ruszam w dal. Czas przemyka bokiem,  nie pytając, czy go potrzebuję. Wczoraj? Jakby było tym samym, co dziś i jutro. Bez znaczenia czasu, godziny, pory. Ciężar ciała?  Bardziej myśli. - Zamykam oczy, w głowie tysiące miejsc, zdarzeń, twarzy. Jestem wszędzie jednocześnie,  lecz niespójnie, chaotycznie, bez porządku zdarzeń, lat i ludzi. Bywam w miejscach,  gdzie działy się początki przygód, gdzie coś się zaczynało lub kończyło. Przemyślam, rozmyślam, wymyślam wersje, które mogłyby się zdarzyć. Jeszcze bardziej  budując korek w głowie. - Znam wielu ludzi. A może ich nie znam? Twarze obce, choć znajome. Bliskie, lecz z innych światów. Nie do mnie, albo ja nie do nich. Nie pasuję. Lub nie chcę pasować?  Chcę nowych słów. Spojrzeń. Dotyku. Braku lęku. Ciszy bez chaosu. Lecz jestem sama, ze świadomością, że nawet wśród ludzi czuję się inna, obca. - A ja? Szukam. Lecz nie wiem czego. Może siebie? Czasem... Czasem czuję delikatną woń w mgle szarej, przebłysk różu w płomieniach ognia, na głębokim morzu. Śmiech. Taniec. Muzykę. Smak ciepła -  ciepła bliskich. Jeszcze chwilę tu pobędę. Daj mi chwilę. Poszukam. Pomyślę.
    • @Jacek_Suchowicz... wywala mnie z mojego okienka.. nic nie rozumiem. a kleiłam wersy...         chłop w podwórzu - kulturysta ? - w klatce kury gania       to dlatego ciągle brudna no i fetor.... "leci"... ;)       w wyobraźni przędzie nici - by tak przepiórzyca jakaś       ale całkiem na poważnie - woli kury macać   czas ucieka, ale idźmy z nim.. w parze... :) pisząc np. riposty na nasze wierszyki... mnie nie zawsze myśli po torze rymów idą. Jacek, dzięki.  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ... i mnie się taki podoba.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...