Powiedz mi czy

[Manek]

Powiedz mi czy

 

Wiatr narwał już ostatnich liści,

Już zabielały ostatnie mgły,

Na krańcu dnia ostatnie myśli,

Na krańcu gwiazd powiedz mi czy?

 

Rozciąga się przed nami przestrzeń

Niedościgniętych jeszcze chwil.

Przemyją kurz następne deszcze,

Zatrze się pamięć przebytych mil.

 

I tylko powiedz jak daleko?

Słońce wypalić umie sny.

Płyniemy wpław przedziwną rzeką –

Ćmy niepoprawne – nad świecą dym.

 

 

Marek Thomanek

Wrzesień 2025

[Berenika97]

@Manek

Piękny wiersz, pełen melancholii i pytań bez odpowiedzi.

Szczególna jest ta "rzeka" czasu i przemijania, przez którą płyniemy – oraz ten obraz ćmy nad świecą, która wiedząc o niebezpieczeństwie, i tak leci do światła. To metafora jednocześnie tragiczna i piękna.

Najbardziej poruszające są te pytania retoryczne – "powiedz mi czy", "jak daleko" – jakby wiersz szukał odpowiedzi, wiedząc, że ich nie ma. Ta rezygnacja z odpowiedzi jest paradoksalnie bardziej wymowna niż jakiekolwiek konkluzje. "Słońce wypalić umie sny" to piękny, gorzki wers.

Pozdrawiam serdecznie.

 

 

[Kwiatuszek]

@Manek Ślicznie, nostalgicznie, jesienne... Pozdrawiam serdecznie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

[viola arvensis]

@Manek piszesz niezwykle sentymentalnie. Można się takim wierszem dosłownie otulić,  jak tą mgłą..