Czas marzeń i złudzeń

[Adam Zębala]

W piękny letni dzień czuję 

powiew ciepłego wiatru który 

napływa z nieznanej strony.

 

Nad pustym polem unosi się cisza 

jestem tylko ja i Cienie 

tych który kiedyś tu byli.

 

Ty miałaś warkocze jak ze snu

Twoje włosy rozrywał 

ciepły porywisty wiatr.

 

Z nad niewielkiego wzgórza idę 

widzimy się po latach

wpadając sobie w ramiona.

 

Posklejamy puste przestrzenie 

dużego odcinka czasu

w którym nie byliśmy razem.

 

Nie zwykłe chwile i napływ emocji

mówią za nas coś

czego nie chcemy słyszeć.

 

Pójdziemy sobie pod rękę

w słoneczny dzień nie wiedząc gdzie

prowadzi sklejona taśmą droga.

 

Po błocie i po kamieniach 

dokąd tylko poniosą nasz oczy być może 

do końca poszarpanej drogi.

 

W piękny i słoneczny dzień

szarpani powiewem wiatru czujemy jego dotyk 

niczym dotyk czułych dłoni.