Historia edycji

Generalnie mi się nawet podoba, klimatyczny,  obrazowy, puenta wyrazista, pełna emocji.  Ale jako ta perfidna szczególara zastanawiam się nad rolą kropek przed wykrzyknikami i tym wersem:

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

początkowo odczytałam to jako dopełniaczówkę będącą jednocześnie oksymoronem,  ale z kontekstu wnioskuję, że to tylko miejscowienie akcji w czasie, stąd - moim zdaniem - spokojnie mogłaby tu zaistnieć inwersja: Mroźnej nocy obiecałeś mi ciepło, bez szkody dla brzmienia, ten wiersz nie jest przecież regularnie rymowany.  I jeszcze: Osobiście pozbyła bym się tutaj przecinka po "rany" napisała wypełniają, bo w ten sposób właśnie ten tekst odbieram, tak rozumiem tę frazę.  Fakultatywnie można by jeszcze w ostatnim wersie dać na końcu wielokropek, ale to tylko moje widzimisię :)    Tyle na tę chwilę, reszty nie ruszam :)   Pozdrawiam :)   Deo

Świetny wiersz, piękne obrazowanie z żywiołami w tle, puenta mi jakoś klimatem wewnętrznie bliska.   Pozdrawiam :)   Deo

@MIROSŁAW C. Dziękuję, miło, że tu zajrzałeś :)   Deo

rozkrzyżowane polne drogi w tęsknocie chłoną czas wędrują w ślad za stopami mimo upływu tamtych lat wydeptanymi szlakami pędzone wiatrem dusze drzew przysiadły na rozdrożu  wśród tych żyjących polnych mar i otoczone marzeniami w zmęczonym niespełnieniu   tylko przydrożny zbutwiały krzyż przydaje sensu minionych chwil w oczekiwanemu rajskich drzew a zwłaszcza temu jedynemu z zakazem przeklętemu    w cichej nadziei ciągle żywe   

@Migrena Przepiękny błękit uczuć - miękki, głęboki, niosący ciszę i światło. W tym morzu słów czuje się coś świętego - jakby miłość była modlitwą, nie wyznaniem. Zatrzymałam się na chwilę, żeby posłuchać, jak morze oddycha duszą dwojga ludzi. Dziękuję - za tę sól i ten spokój.