Jakie jutro

[andrew]

myślę o jutrze

a ono 

ono stroi się jak chce 

nie zwraca uwagi 

zmywa makijaż 

ubiera się po swojemu 

 

nie patrzy na pogodę 

chodzi bez czapki parasola 

idzie nie tam gdzie nie trzeba 

trudno je spotkać 

porusza się szybko 

czasami tylko się uśmiechnie 

idziemy wtedy razem 

 

a ja 

ja pragnę ładu spokoju 

czy to możliwe 

gdy się mijamy

udajemy że się nie znamy 

 

10.2025 andrew 

 

Edytowane 21 godzin temu przez andrew (wyświetl historię edycji)

[huzarc]

@andrew

To mała perła poezji codziennej – wiersz spokojny, przejrzysty, a jednak głęboko filozoficzny.

[viola arvensis]

@andrew tak to jest z tym jutrem, nie nasze jest i oby nadeszło jutro :)

Ślicznie.

[Nata_Kruk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Andrzej... jw. bardzo mi się podoba. W puencie...

 

... tutaj coś nie tak stylistycznie.

Pozdrawiam Cię.

[andrew]

@Nata_Kruk @Nata_Kruk @Nata_Kruk @Nata_Kruk

Dziękuję 

Zgadza się, poprawiłem 

 

Pozdrawiam serdecznie 

Miłego dnia 

 

[Jacek_Suchowicz]

a jutro łazi swoją drogą

utyskiwania mając za nic

przewidywalne jak pogoda

wystarczy myśleć miły panie

 

gdy je zrozumiesz się uśmiechnie

i jeszcze weźmie cię za rękę

smutek sam z oczu szybko zejdzie

a życie znów się stanie piękne

:)))

[Annna2]

@andrew tak możliwe

bo jesteś dobrym człowiekiem.

[andrew]

@Annna2

Och, aż się zawstydziłem. 

Staram się jak każdy. 

 

Pozdrawiam serdecznie 

Miłego dnia 

[Berenika97]

@andrew

Świetnie napisałeś o niemożności kontrolowania przyszłości. Ta personifikacja jutra jako kogoś nieuchwytnego, kto "stroi się jak chce" i "idzie nie tam gdzie nie trzeba" jest bardzo trafna.

Lubię te drobne sprzeczności: "idzie nie tam gdzie nie trzeba", "czasami tylko się uśmiechnie, idziemy wtedy razem" - pokazujesz, jak rzadko nasze plany zbiegają się z rzeczywistością.

A ta końcówka - "gdy się mijamy, udajemy że znamy" - gorzka i mądra. Iluzja kontroli nad jutrem. Pozdrawiam. :)