U schyłku lata

[tie-break]

Tegoroczne lato umyślnie było takie,

że nikt z nas niczego

nie rozumiał.

 

Zbryzgane popołudniowym słońcem

chaszcze

ani razu nie zagadały po ludzku.

 

Szarpaliśmy ciszę

za wychudłe gałązki - każda z osobna

traciła kolor i jasność.

 

Nie miało wówczas znaczenia,

co chcemy naprawdę wiedzieć,

gdy nasiona obrastały puchem -

 

- i zapuściły się nasze obcosłowia

za daleko 

o niejedną zieleń.

 

 

 

Listowie - obcosłowie - sierpień 2025 r./Tie-break/

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Annna2]

@tie-break  tak- kapryśne było

pięknie.

 

Zbryzgane popołudniowym słońcem

chaszcze

ani razu nie zagadały po ludzku.

 

[tie-break]

@Annna2Dziękuję, Aniu.

Bywają takie lata. Wiesz, nie lubię upałów, a poza tym przy zmiennej aurze jest ciekawiej. Dla wierszy ;)

Edytowane 3 godziny temu przez tie-break (wyświetl historię edycji)

[Jacek_Suchowicz]

ładne

 

o jedną zieleń za daleko

a same chaszcze nie bez winy

ale cudownie dźwięczy echo

mieliście szczęście - że nie maliny

:)

[tie-break]

@Jacek_Suchowicz Dziękuję za sympatyczny wierszowany odzew :-)

A w sumie malinowy chruśniak nie byłby taki zły, bo i kojarzy się zmysłowo, i słodkich malinek by można pojeść...

[Alicja_Wysocka]

@tie-break

Pięknie uchwycony ten moment, gdy lato już nie grzeje, tylko dogasa i wszystko, nawet słowa, zdają się być zbyt daleko od źródła.
Znam to uczucie, gdy cisza milczy „po swojemu”, a człowiek próbuje ją jeszcze zaczepić.
Może to właśnie o tym jest - że obcość czasem też dojrzewa, jak puch na nasionach.

[tie-break]

@Alicja_WysockaTak, tak :-) to ten moment, gdy wszystko wydaje się w pełni rozkwitu, ale uważny obserwator dopatrzy się pierwszych zwiastunów przemijania.

[viola arvensis]

@tie-break bardzo ładnie, wyjątkowo.

 

[tie-break]

@viola arvensis Cieszę się :-)