świat pomiędzy

[Gosława]

Anna patrzy jak niezgrabnie nogami powłóczy pająk na torsie ukochanego
zaplątany w gąszczu włosów
raz za razem przegrzebując korytarze

nad głową szeleszczą pożółkłe już liście dębiny
wrześniowe słońce nadal parzy
muskając ostrym językiem spocony kark

w oddali szumi rzeka opływając delikatnie zwilgotniałe łodygi trzciny
błotną mazią zalepiając tulejniki
brudząc nieskalaną biel kwiatostanu

i tylko trzmiel bez gracji w popłochu odurzony zapachem dzikiego tymianku
zapętla małymi kręgami światy pomiędzy

[Simon Tracy]

Naprawdę piękny pejzaż poetycki

[Gosława]

@Simon Tracy bardzo dziękuję

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[huzarc]

@Gosława

To przepiękny, ciepły i bardzo zmysłowy wiersz — taki, który nie sili się na patos, a mimo to porusza niezwykle głęboko.

Czuć w nim prawdziwą obecność — to, że ktoś widzi świat naprawdę, nie przez pojęcia, ale przez dotyk, światło i ruch.

[sisy89]

Przepięknie u Ciebie. Zawsze czytam z przyjemnością :)

Pozdrawiam serdecznie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

[Migrena]

@Gosława

Reniu.

to piękna miniatura poetycka operująca mistrzowsko kontrastem, która
intymność łączy z subtelnym niepokojem doświadczeń.

Bardzo mi się podoba Twój wiersz.

[tie-break]

@Gosława Czuję ten wiersz, jakby zatrzymany w czasie późnego lata, Intensywność bodźców docierających z przyrody opisana została smakowicie i sugestywnie. Podoba mi się też, w jaki sposób oddajesz bliskość z drugą osobą - nie wprost, ale przez odniesienia do zjawisk natury,do jej podskórnego niepokoju i łagodnego trwania, pomimo nieuchronności przemian (rzeka, jak wiadomo, zawsze pachnie Heraklitem).

Edytowane 8 Października przez tie-break (wyświetl historię edycji)

[Gosława]

@huzarc nie spodziewałam się tak miłego komentarza dziękuję 

W tym wierszu starałam się pokazać bliskoś jednak nie aż tak bardzo przerysowaną i małą 

Miło że doceniłeś

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@sisy89 bardzo dziękuję Sisu

@Migrena o! zapamietałeś moje imię

Nie wiem czy mistrzowskie

Na pewno takie moje i "Anine" do tego podmiotu lirycznego chyba najbardziej pasuje sielsko anielskie otoczenie

Pozdrawiam serdecznie

@tie-break rzeka zazwyczaj pachnie mułem 

Aż się wzdrygnęłam

A tak poważnie to akurat ta rzeka pachnie zapomnieniem 

Rzeczywiście sporo w tej akurat historii z romansów i ballad 

Niekoniecznie tych "najniższych lotów"

Pozdrawiam i dziękuję za czytanie 

[Migrena]

@Gosława

zapamiętałem !!!

bo do twarzy Ci z tym imieniem :)

bardzo :)

[Berenika97]

@Gosława To piękny, zmysłowy wiersz, pełen intymności i obserwacji natury, które przenikają się nawzajem. Atmosferę sennego, letniego (choć jesiennego) popołudnia, gdzie ciała ludzkie i natura tworzą jedną całość i obraz pająka na ciele ukochanego jakże niebanalny - niemal surrealistyczny, a jednocześnie całkiem prawdziwy. A na końcu "zapętla małymi kręgami światy pomiędzy" - cudownie niedokończone, zawieszone. Świetny!

[Gosława]

@Berenika97 bardzo dziękuję za tak piękny komentarz

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ja z natury jestem gadułą i zdecydowanie lepiej wypadam w bezpośredniej rozmowie 

Komentowanie nie jest moją mocną stroną 

Przytulasy i uściski

[Berenika97]

@GosławaDziękuję! Ja też jestem uważana za gadułę :) Pozdrawiam. 

[Jacek_Suchowicz]

odbieram jak landszafcik malowany słowami:

leśna łąka gdzieś przy ruczaju - na pierwszym planie Anna on i pająk - dalej spadające liście z dębiny oraz tymianek i trzmiel

 

obrazek nostalgiczny smutny przypomina o przemijaniu

 

pozdrawiam