lęk III

[Gerber]

bywają dni
kiedy poezja mnie przeraża
najczęściej w osiedlowym sklepie
kupuję chleb
ona pyta
jaśniejszy czy ten bardziej wypieczony

czuję jak zaczyna rosnąć we mnie
to dziwaczne zjawisko
przybiera coraz trudniejszych
do określenia kształtów
chleb zaczyna pożerać mnie
od środka

w końcu udaje mi się uciec
na zewnątrz

a tam
lump pełen nadziei
ze szczerbatym uśmiechem
pan da na chleb pan da
rzucam coś na odczepnego
przyspieszam kroku

w domu
na ścianach
chleb lump ja
i gdzieś pomiędzy
poezja

[Alicja_Wysocka]

@Gerber Moja babcia mawiała "chleb musi być bardziej podobny do pieca, niż do piekarza"

A wiersz musi być podobny do poezji :)

[tie-break]

@Gerber Zaciekawił mnie ten tekst, zaintrygował swoją surowością opisu. Tu nie ma miejsca na roztkliwianie się. Ty codziennie dokonujesz prywatnych rozliczeń ze swoją świadomością, którą kształtuje "bycie poetą", na dodatek całkowicie mimowolne. Codziennie uzmysławiasz sobie, że poezja to przede wszystkim codzienność, a nie wzniosłość. Chleb kojarzy się przecież z czymś powszednim.

Peel od samego początku nie czuje się dobrze w swojej skórze poety. Uwiera go, w mojej ocenie, jego własna nadwrażliwość. Umiejętność dostrzegania we wszystkim podskórnej warstwy bywa czasem przekleństwem,  a nie darem niebios. Może stąd ten lump, doskonale pomyślany jako personifikacja czegoś, co drażni i przeszkadza.

I chyba nie tylko pod sklepem, ale w głębi samego siebie.

Edytowane 12 godzin temu przez tie-break (wyświetl historię edycji)

[Gerber]

@Alicja_Wysocka No tak, dzięki za odwiedziny.

@tie-break Dzięki za tak obszerny komentarz, jest dokładnie tak jak to opisałeś.

[Natuskaa]

Trzeba nakarmić poezję, zanim pożre poetę :) Chleb jest dobry... chleb okazał się idealny.

 

Pozdrawiam :)

 

[Gerber]

@Natuskaa No coś w tym jest.

[Berenika97]

@Gerber

To piękny wiersz o tym, jak poezja atakuje w najmniej spodziewanych momentach.

Świetna jest ta ucieczka "na zewnątrz", gdzie czeka lump, jakby świat zewnętrzny był równie obcy jak ten wewnętrzny.

To, jak splątałeś chleb, lumpa i poezję w jeden węzeł – wszystko "gdzieś pomiędzy" – to jest bardzo celne. Jakby pokazywało, że poezja nie jest tylko czymś wzniosłym.

[Gerber]

@Berenika97 Dzięki za komentarz. Czasem trudno się odnaleźć w tych światach.