sprawdź czy jestem martwa

[tetu]

najlepiej dotknij. ciało pamięta
strukturę dłoni; cichy puls 
i migotanie pierścionków, 
kiedy wyciągałeś rękę 

 

na zgodę. było wtedy intymnie,
księżyc przyświecał słowom i noc
zapadła w pamięć. 

 

nie możesz od tego uciec,
dlatego rób co kochasz!
dotknij; słowa mienią się bielą,

 

nim zakopiemy nas w śniegu
poproszę cię więcej. w twoim języku 
jestem burzą — 

 

sprawdź czy jestem...

 

 

[tie-break]

Bardzo przemawia do mnie opisany w tym wierszu obraz czułego przekraczania granic.

Niepewność w finale i potrzeba sprawdzania, jak głęboka i znacząca jest wzajemna więź - ujmuje nieskrępowaną szczerością.

Wydaje mi się, że wszystkie środki wyrazu mają za zadanie odzwierciedlać łagodną ufność i gotowość na wzajemne odkrywanie siebie - kobiety i mężczyzny.

Przy czym dotyk, fizyczna bliskość, są zaprezentowane jako ważniejsze od słów, które emanują chłodem i bardziej dzielą, niż łączą.

Metafora burzy niesie bogatą symbolikę, i, co więcej, silne emocje. Mimo wszystko z każdej linijki promieniuje szlachetny spokój.

 

[violetta]

Zakochany niczego nie musi sprawdzać, a zakochana niczego udowadniać:)

[huzarc]

@tetu

To bardzo dojrzały, współczesny wiersz – pozbawiony banału, precyzyjny, sensualny, a zarazem filozoficzny.

[Simon Tracy]

Prowokująco sensualny wiersz o istocie bliskości ale i uczuciu o zabarwieniu wręcz erotycznym.

[viola arvensis]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Bardzo lubię takie wieloznaczne sformułowania. W nich czytam talent.

 

Wiersz niebanalny, spójny, błyszczy- diamencik.

 

Z pozdrowieniami 

W.

[Berenika97]

@tetu

Jest w tym wierszu pewna przejrzystość emocjonalna przy jednoczesnej tajemnicy – wiem, co czujesz, ale nie wiem wszystkiego o tej historii. I to dobrze. Piękny wiersz powinien mieć takie przestrzenie.

[Nata_Kruk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jasne, że ciało pamięta... od tego nie można uciec...  nie można.

@tetu... bardzo dobra, dojrzała treść.. w tle subtelny erotyzm, który być może nieco wygasł, ale peelka...

jest przecież burzą... :) Urwę myśl... pozdrawiam.