pofetyszyzujmy się poetycko. na parapecie.

[Roma]

 

to poetyckie bdsm, gdy

daję tobie klapsa na goły wers. potem uśmiech.

potem kolejnego.

 

gdy przyjemnieję od słów. jeszcze milczących lolitek,

które rumienią się na samą myśl.

zdominuję je,

 

ulegnę.

przywiązana do ciebie, trytytkowo. do bólu.

skruszeję w przegubach

głębiej i mocniej,

 

lekko

nierealnie.

[Migrena]

@Roma  

 

BDSM użyte jako język metafor do opisania intensywnej relacji.

Słowo i tekst jest tutaj cialem na którym odbywa się akkt emocjonalny.

nie opisujesz miłości, lecz jej absolutny stan graniczny  .gdzie słowo jest narzędziem przymusu i drogą do nierealnej wolności.

Hermetyk z kluczem w jeziorze słów.
Sens wiersza znalazłem nie w nich. tylko między nimi.

[Roma]

@Migrena czyli zbyt hermetycznie? A niech to :)

 

Próbuję pisać bardziej dla/do ludzi, a i tak zawsze to wszystko jakieś takie pozamykane...

Dobrze Ciebie mieć, bo dostrzegasz co pomiędzy. Dziękuję.

[huzarc]

@Roma

 

To bardzo mocny, bezpośredni wiersz, który jednocześnie mówi więcej o relacji twórcy ze słowem niż o erotyce.

[Roma]

@huzarc oo :) bo taka erotyka dla erotyki to nie ja. w takich wierszach to dla mnie tylko narzędzie.

Dziękuję pięknie :)

[Migrena]

@Roma nie, nie, nie !

jest super !

pisz to co Ci Twój system myśli mówi.

pal licho ludzi.

będziemy się domyślać.

będziemy dociekać.

 

świetnie piszesz :)

[Roma]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

z Tobą na pewno będzie łatwiej.

Dziękuję Jacek :)

[FaLcorN]

@Roma

Ochota, a gablota

 

Miało być słodko, a pozostał tylko uśmiech, słodki.

 

Pozdrawiam!

[Leszczym]

@Roma Do mnie akurat to przemawia takie pisanie, no bardzo mi się podoba :))

[andrew]

@Roma

...

pikantność mocno krew rozgrzewa

budzi ciekawe skojarzenia 

...

Pozdrawiam serdecznie 

Miłego wieczoru 

[Berenika97]

@Roma Wow! To frapujący wiersz. Zestawienie aktu twórczego z estetyką BDSM jest niezwykle mocne i odświeżające. Tak o relacji z samym słowem, o dynamice władzy między autorem, tekstem a może i odbiorcą to jeszcze nie czytałam. "Klaps na goły wers" to genialny obraz - aż chce się spersonifikować ten wers. Fajnie przechodzisz z roli dominującej do uległej - raz autor panuje nad materią słów, a za chwilę staje się niewolnikiem własnej wizji czy idei. "Trytytkowo" - nie da się łatwo takiej więzi rozerwać. (W kryminałach teraz sprawcy używają wobec swoich ofiar trytytek - są niezwykle skuteczne). Ostatnie trzy wersy ("głębiej i mocniej, / lekko / nierealnie") połączenie intensywności, bólu i wysiłku z poczuciem lekkości i odrealnienia to kwintesencja momentu, w którym wiersz wreszcie "działa" i zaczyna żyć własnym życiem. Pisanie to akt totalny – angażuje nie tylko intelekt, ale całe ciało i psychikę. Pozdrawiam -y. :)

[Gosława]

No powiem Ci że po kim jak po kim ale po Tobie to ja bym się takiej ułańskiej fantazji nie spodziewała 

Muszę na Temu zamówić takie super czarne wdzianko 

Już się kuźwa do tego zabieram od roku 

Zmobilizowałaś mnie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Jacek_Suchowicz]

@Romaproblem zupełnie obcy a wręcz obrzydliwy

 

już nasze ciała zwodzą swym pięknem

są po kąpieli w aurze zapachu

co doprowadza nas do szaleństwa

wzbudza fantazje - wolne bez strachu

 

nie profanujmy tego co piękne

lateksem trytką albo lolitką 

ściemnione światło otuli wdziękiem

a noc zbyt krótka zbiegła za szybko

:)))