Samodzielny wiersz

[Toyer]

Nie chce mi się pisać
ten wiersz sam się pisze
jak samodzielny dzieciak
którego jestem rodzicem

dałem mu czas do zabawy
pustą kartkę i długopis
powiedziałem czym są strofy
nauczyłem co to rym

bawi się sam ze sobą
czasem na niego zerkam
pomacham leniwą dłonią
która jest jak piosenka

on śpiewa ja siedzę w ciszy
tylko w myślach nucę
ciesząc się z jego zabawy
odpoczywam gdy nie piszę

potrzebowałem odpoczynku
nabrałem nowej twórczej siły
napiszę teraz puentę na końcu
pełną z własnego dziecka dumy

nie chciało mi się pisać
ten wiersz napisał się sam

[huzarc]

@Toyer

Ten utwór jest jak uśmiech – pisany lekko, z dystansem, ale i z czułością wobec samego procesu twórczego.