Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Historia edycji

Należy zauważyć, że wersje starsze niż 60 dni są czyszczone i nie będą tu wyświetlane
Wiesław J.K.

Wiesław J.K.

epitafium 

 

odszedł na zawsze, dobrze zużyty, 
lecz chodzą słuchy często zmarnowany 
i tutaj różne zdanie bywać mamy

bywał przecież różnymi językami

na kartach książek,

gazet, czasopism opisywany

obecnie zkomputeryzowany


zawsze na czasie i upływający

przeszły, teraźniejszy, przyszły
nigdy nieustający

dziejowy

 

************************


 

Wiesław J.K.

Wiesław J.K.

epitafium ku czasu 

 

odszedł na zawsze, dobrze zużyty, 
lecz chodzą słuchy często zmarnowany 
i tutaj różne zdanie bywać mamy

bywał przecież różnymi językami

na kartach książek,

gazet, czasopism opisywany

obecnie zkomputeryzowany


zawsze na czasie i upływający

przeszły, teraźniejszy, przyszły
nigdy nieustający

dziejowy


 



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Berenika97
      *Doktor Jimmy

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Annna2 Przepiękny wiersz! Z melancholijną atmosferę i subtelną muzyką słów. Szczególnie poruszające jest to napięcie między tym, czego się nie da kontrolować ("nie wybiera się wiatrów", "na moje "nie" afekt nie zwraca uwagi") a delikatną obserwacją świata. Metafora "panny słomiane" i to pytanie na końcu o radio - czyje? - zostawiają czytelnika z pięknym niedosytem. Pozdrawiam.   ps.Bardziej "znam" ojca - malarza. Ale wiem, że Tomasz był również tłumaczem, np. "Monty Pythona".
    • sam_i_swoi
      kluczyk

      Przez sam_i_swoi · Opublikowano

      chcą się odnaleźć wśród ludzi zgubiłem klucze bezdomnym się stając błądząc znalazłem kluczyk bez zamka którego nie znałem odnajdując siebie się pogubiłem bo wiem że nie chciałem się znaleźć wiesz tylko ty i zamek i zawsze tam mnie zastaniesz
    • Berenika97
      Mieć więcej niż...

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @andrew Dotykasz w wierszu bardzo głębokich, uniwersalnych pytań o sprawiedliwość, wdzięczność i odpowiedzialność wobec innych. Dylemat, który nurtuje wielu ludzi - jak żyć świadomie i uczciwie w świecie pełnym nierówności. 
    • Berenika97
      Do Boga

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Toyer Twój wiersz to bardzo osobiste i wzruszające wyznanie wiary, pełne ludzkiej słabości i tęsknoty za bliskością z Bogiem. Widać w nim prawdziwą walkę wewnętrzną, szczere przyznanie się do własnych słabości i głęboki głód duchowy. To, jak opisujesz siebie jako tego, kto "puka nieśmiało" i "dzwoni dzwonkiem czasami", pokazuje piękną pokorę i świadomość własnej małości wobec wielkości Bożej. Szczególnie poruszające są te fragmenty, gdzie mówisz o tym, że "dla mnie to wiele, dla Ciebie mało" - to bardzo prawdziwe odczucie każdego, kto próbuje nawiązać relację z tym, co nieskończenie nas przekracza.  
    • Berenika97
      kolejny klucz wiolinowy

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Pan Ropuch Twój wiersz ma piękną, intymną atmosferę. Metafora pięciolinii jako przestrzeni, gdzie druga osoba może "się rozgościć" wśród "szeptów, jęków i westchnień" jest bardzo zmysłowa i muzyczna. Bardzo mi się podoba.  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...