Sara Teasdale - Miłość Jesienią (Love In Autumn)

[Andrzej P. Zajączkowski]

Pośród spadających złotych liści,

Tak niedawno zielonych, szukałam,

Czy Miłość się pod nimi ukryła

I zza nich wyglądała.

 

Bo w srebrzystych majowych ulewach

I pośród lata ciężkich upałów,

Próżno szukałam jej złotej główki

I jej śmigłych sandałów.

 

Może gdy świat będzie już odarty

Na zimnych wichrów wydany mękę,

Nie mogąc się skryć Miłość przybiegnie

I weźmie mnie za rękę.

 

Lecz ja nie zwrócę na to uwagi, 

Bo wtedy przemarznę i zgorzknieję,

Bo będzie za późno na igraszki,

Gdy świat się zestarzeje.

 

Zatem mała, skryta Miłości, przyjdź,

Przyjdź zanim zima nadejdzie już

I znajdźmy w spustoszonym ogrodzie 

Ostatnią z czerwonych róż.

 

I Sara:

I sought among the drifting leaves,

The golden leaves that once were green,

To see if Love were hiding there

And peeping out between.

 

For thro' the silver showers of May

And thro' the summer's heavy heat,

In vain i sought his golden head

And light, fast-flying feet.

 

Perhaps when all the world is bare

And cruel winter holds the land,

The Love that finds no place to hide

Will run and catch my hand.

 

I shall not care to have him then,

I shall be bitter and a-cold.

It grows too late for frolicking

When all the world is old.

 

Then little hiding Love, come forth,

Come forth before the autumn goes,

And let us seek thro' ruined paths

The garden's last red rose.

[Sylwester_Lasota]

Ładne... i na czasie.

 

Pozdrawiam