Posłowie do Włoch

[huzarc]

 

Córka generała i syn pułkownika.

Nad nimi zadumane wisi włoskie niebo,

zaśnieżone łabędzim marmurem ku górze,

jak całunem w błękitnym oku wieczności.

 

Ono widziało

Las Augustowski i krzyki niewinnych,

nocą, gdy księżyc - czasu podłego towarzysz –

spisywał czerwonymi słowami cyrograf

z kastą dziedziców sierpa i krwawego młota.

 

Ono widziało

legion zdradzonych, który zaprowadzono

ku górom Apeninu, aby maki w pieśni

zakwitnąć mogły - z domu nieludzkiej niewoli,

na wzgórzach wśród bławatów nieuleczonych ran.

 

Ono widziało

ojców z wyrwanym sercem przez żelazny zryw,

gdy zdrada w pył mieliła diamentowe dzieci

na kształt gorzejącego ziela na kraterze,

w ogniu rysującego do dziś znak naszych dni.

 

Synowie nie są winni zbrodni swoich ojców,

ani córki namaszczenia ich dawną zasługą.

Lecz  pamięć wymaga mądrej sprawiedliwości

i pokory, aby duch wyrósł pośród ruin.

 

Wnuk splunie na twarz kata i jego ordery,

a my, rozciągając nić cierpliwą jak pamięć,

mostem pomiędzy borem, przełęczą i miastem

odczytajmy sens słów wykutych w granicie…

 

Nie w dąsie ociosanym z próżnej tautologi

moralistów, którzy palcem, oprawionym w sygnet

bolszewickiego miotu i ruchem grabieżcy

drwią z naszych blizn - w ziemi odciśniętych przez śmierć.

 

 

[Berenika97]

@huzarc

Stworzyłeś wiersz-pomnik i wiersz- testament, w którym jest ból, historia i potężne wezwanie do mądrego rozliczenia z przeszłością.

Włoskie niebo staje się niemym świadkiem najgłębszych tragedii. Łączy ono idylliczny obraz („Córka generała i syn pułkownika”) z historycznym piekłem: Lasem Augustowskim, zdradą aliantów, losem żołnierzy Andersa. Ten kontrast między pięknem natury a okrucieństwem historii jest niezwykle sugestywny. Zgadzam się, że prawdziwe pojednanie i przyszłość można budować tylko na fundamencie prawdy, pamięci i mądrej sprawiedliwości. Pozdrawiam. 

 

Ps. Pamiętam, jak czytałam książkę "Obława Augustowska" i jakie uczucia mną targały. A niedawno znowu padło sformułowanie "obozy filtracyjne" .

[huzarc]

@Berenika97 Historia ciąży nad nami, a los teraźniejszy i niemało kompleksów, czy wciąż aktualnych podziałów ma swoje źródła w niej, w jej rozumieniu i odnoszenia się do pytań jakie pozostawia. Niełatwych i zawiłych zarazem. Dziękuję za komentarz i ślad refleksji. Pozdrawiam:)

[infelia]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Kiedyś snuł mi się wiersz z tym wątkiem, ale przepadł. Zbyt ciężki do udźwignięcia.