Jak co roku

[Manek]

Jak co roku

 

Znowu się chylą ku zachodowi

Promienie ciepłe i krążą myśli,

Nostalgia szpilą po zmysłach mrowi,

Żuraw planuje coroczny wyścig.

 

Znów będą wersy o ciemnej słocie

I lacrimosą pieśni zatrzeszczą,

Będzie o smutku, szronie na płocie,

Zabrzmi tęsknotą zimy odwieczną.

 

Zabrzmi tak jakby życia ubyło,

Jakby już koniec nieodwracalny

A przecież dalej będzie się tliło,

Będzie panował byt tak realny

 

I może tylko trochę zaspany

Ale na pewno także uroczy,

Trzeba by tylko ścieżkę świetlaną

Spod jałowizny smętnej wytoczyć.

 

 

 

Marek Thomanek

31.08.25

 

 

[Alicja_Wysocka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 Też tak myślę. 

Poskładałeś z jesiennych zamyśleń ładny obrazek :)

[Jacek_Suchowicz]

@Manek

lubię tak poukładane wiersze a ja dodam:

 

a przecież jesień radość nam niesie

parki ozdobi tysiącem barw

niejedna pani zbiera kasztany

to na bezsenność którą wciąż ma

 

człek mknie na ryby albo na grzyby

lub na Krutyni zaliczy spływ

cisza i spokój śpiew ptaków wokół

nawet pelikan pod krzakiem tkwi

:))

[Manek]

@Alicja_Wysocka @Jacek_Suchowicz Miło mi, że się wiersz spodobał. Dziękuję za wpis. Pozdrawiam

@huzarc, @Marcin Tarnowski, @Starzec piękne dzięki za serducho.

[wierszyki]

Jesienna pora sprzyja wierszom. Klasycznie :) pzdr

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

[Manek]

@wierszyki Każda pora ma swój urok. Dziękuję