Etyka okopowa

[huzarc]

wkopałem nie jeden przydrożny krzyż

tam gdzie zamrożona śmiercią

plama roztrzaskanej Krwi

przylepiła się do oczu

jak kłamliwy atrament

do niewinnej bieli papieru

 

Okopowa etyka

 

Zabijam więc jestem

Kocham więc umieram

 

[Jacek_Suchowicz]

mazurskie drogi piękne jesienią

bo to nad nimi  wyrosły drzewa

jednak natychmiast w śliskie się zmienią

kiedy je zmoczy gęsta ulewa

 

a oni pędzą powyżej setki

się rozbijają giną na drzewach

miejsce pamięci ludzi krzyż wielki

czy ich głupoty - wiem chcesz przestrzegać

 

pozdrawiam

[Annna2]

@huzarc koheletwo

i każdego dnia bliżej tam- rodzimy się z dwoma datami- urodzin i śmierci

[Migrena]

@huzarc

Świetnie napisane !!!!

[Berenika97]

@huzarc

Zwróciłam uwagę na tytuł - "Okopowa etyka" to jakby skrót myślowy - w dwóch słowach ujmujesz całą złożoność moralnych wyborów.

A końcowe słowa: "Zabijam więc jestem, Kocham więc umieram" brzmią jak parafraza Kartezjusza. Ukazujesz paradoks ludzkiej natury w obliczu wojny - jednocześnie zdolnej do zabijania i do miłości, do czynienia zła i do ofiary.

Mocne słowa - wiersz bardzo mi się podoba.

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - ciekawie piszesz - 

                                                 Pzdr.

[Naram-sin]

Puenta od razu narzuca pytanie o sytuację szeregowej jednostki w cudzym planie, gdzie pojedyncze dramaty nie są brane pod uwagę. Pierwotnie wojna miała praktyczne uzasadnienie (zapewnienie sobie dostępu do zasobów niezbędnych, aby przetrwać), dziś główny cel pozostaje zazwyczaj daleko poza zasięgiem rzeczywistych potrzeb, przesunięto go w przestrzeń wybujałych ambicji dyktatorów. W tym systemie jednostkowy człowiek musi przestać myśleć i albo stać się maszyną do zabijania, albo zracjonalizować - emocjonalnie - zadania, które zmuszony jest wykonywać.