wiersz poranny

[marekg]

pomarszczone chmury
wślizgują się natarczywie
między promienie słońca

płótno kołdry pachnie jeszcze snem
za oknem plaża pusta
bez brzegu bez zasięgu

w szczelnie owiniętym wierszu

sierpień
nie da się odkaszlnąć
pragnę czegokolwiek

[Jacek_Suchowicz]

pragnę czegokolwiek   - czyżby rozpaczliwe wołanie

 

samemu ze sobą jest mi nudno

a jeszcze z  chmurami i słońcem

chociaż tu przyszedł dzionek cudny

z sierpniem już nie gorącym

 

nauczyć się cieszyć każdą chwilą

nawet gdy morzy cię sen

żyj aby wszystkim było miło

i naucz się carpe diem

:))

[Nata_Kruk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

... tak to odbieram, a wiersz jak to u Ciebie, Marku.. ciekawie prowadzony słowami.

[Naram-sin]

Sugestywny, choć bez szafowania słowami. Pusta plaża w sierpniu to raczej mało prawdopodobne, więc obstawiam albo bardzo wczesny poranek (choć parawaniarze już podobno od świtu zajmują sobie najlepsze miejsca) albo budujesz obraz pustki wśród ludzi (pomimo ludzi? obok nich?), ewentualnie jest to element nierozproszonego jeszcze snu. To mnie najbardziej intryguje, bo wydaje mi się ważne aby sens wiersza gdzieś osadzić.

[violetta]

@Naram-sin wyjedź na Tahiti, będziesz miał wolne plaże:)

[marekg]

@Naram-sin siedzę dziś na takiej pustej , sierpniowej plaży . 

                            Leje jak ....zimno, pusto , szaro

                            Pozdrawiam 

@Nata_Kruk to tylko wersy 

                         dziś potrzeba do szczęścia tylko trochę słoneczka , dziś to wystarczy 

                         złote rybki pływają a jeziorze , nie zaczepiam !