Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

wiersz poranny

marekg
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

marekg

marekg

Opublikowano
Opublikowano

pomarszczone chmury
wślizgują się natarczywie
między promienie słońca

płótno kołdry pachnie jeszcze snem
za oknem plaża pusta
bez brzegu bez zasięgu

w szczelnie owiniętym wierszu

sierpień
nie da się odkaszlnąć
pragnę czegokolwiek

5
Jacek_Suchowicz

Jacek_Suchowicz

Opublikowano
Opublikowano

pragnę czegokolwiek   - czyżby rozpaczliwe wołanie

 

samemu ze sobą jest mi nudno

a jeszcze z  chmurami i słońcem

chociaż tu przyszedł dzionek cudny

z sierpniem już nie gorącym

 

nauczyć się cieszyć każdą chwilą

nawet gdy morzy cię sen

żyj aby wszystkim było miło

i naucz się carpe diem

:))

Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

Sugestywny, choć bez szafowania słowami. Pusta plaża w sierpniu to raczej mało prawdopodobne, więc obstawiam albo bardzo wczesny poranek (choć parawaniarze już podobno od świtu zajmują sobie najlepsze miejsca) albo budujesz obraz pustki wśród ludzi (pomimo ludzi? obok nich?), ewentualnie jest to element nierozproszonego jeszcze snu. To mnie najbardziej intryguje, bo wydaje mi się ważne aby sens wiersza gdzieś osadzić.

marekg

marekg

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

@Naram-sin siedzę dziś na takiej pustej , sierpniowej plaży . 

                            Leje jak ....zimno, pusto , szaro

                            Pozdrawiam 

@Nata_Kruk to tylko wersy 

                         dziś potrzeba do szczęścia tylko trochę słoneczka , dziś to wystarczy 

                         złote rybki pływają a jeziorze , nie zaczepiam !

1

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Amber
      Piosenka nr 33 pt. Na świecie

      Przez Amber · Opublikowano

      @Leszczym  No tak, płatne...:// to już może komplikować działalność.:)
    • Leszczym
      Piosenka nr 33 pt. Na świecie

      Przez Leszczym · Opublikowano

      @Amber To nie jest wcale tak dobrze :// AI coraz lepiej robi podkład muzyczny :)) Aż strach, a są jeszcze lepsze, płatne wersje :)
    • Amber
      Piosenka nr 33 pt. Na świecie

      Przez Amber · Opublikowano

      @Leszczym  Świetnie wybrzmiewa, a Koleżanka balansuje i równocześnie pokreśla powagę tematu. Całość super :))
    • Bruno i Krzysztof
      Maszyna czasu

      Przez Bruno i Krzysztof · Opublikowano

      Maszyna czasu   Pewien mężczyzna kiedyś się zastanawiał: „Dlaczego przeszłość jest niezmienna? Dlaczego rzeczy, które zrobiliśmy, słowa, które wypowiedzieliśmy, pozostają w przeszłości nietknięte niczym blizny po ranach, widocznie przypominające nam nasze czyny…”   I tak kontynuował: „Gdyby istniała Maszyna Czasu, pozwalająca w mgnieniu oka polecieć w przeszłość i zmienić wszystko na lepsze, nigdy niczego bym nie żałował. Jednak życie jest okrutne i bezlitosne, dając nam tylko jedną szansę przy każdym wyborze. Ten jeden wybór może być bolesny jak rana, która będzie goić się miesiącami, latami — kto wie?”   Mężczyzna podsumował swoje myśli: „Najwyraźniej życie wystawia nas na próby, dając nam egzaminy, a od nas zależy, jak szybko się nauczymy. Niektórzy nigdy się nie uczą, pogrążeni w nieustannych wyrzutach sumienia, marząc o wspaniałej Maszynie Czasu, która nigdy się nie wydarzy.”   Zapytał samego siebie: „A co ze mną? Mam już mnóstwo blizn, które na zawsze utkwiły w moim ciele i nie mogę tego zmienić. Jestem apatycznym, pełnym żalu człowiekiem, który mówił sobie, że nigdy nie będzie żałował, lecz los lubi się powtarzać, pstrykając nas w nos, jakby chciał powiedzieć, że jesteśmy tylko małymi istotami ludzkimi — słabymi i bezsilnymi. A jednak aż do końca mojego istnienia będę wierzył, bo życie, mimo swojej surowości, daje mi nadzieję, czekającą na mnie wraz z nowymi dylematami, jeszcze ukrytymi, lecz wkrótce…”   Tak więc mężczyzna żył swoim życiem, dokonując nowych wyborów i nowych decyzji, które prowadziły go do kolejnych żali, smutku i cierpienia. W ostatnich dniach był cały pokryty bliznami, jednak nigdy nie przestał wierzyć w Maszynę Czasu.
    • Amber
      Święta

      Przez Amber · Opublikowano

      @violetta To jest instynkt kulinarny wywodzący się z regionu nie do podrobienia. Mama pielęgnuje tradycje.:)

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...