Gar

[Jacek_Suchowicz]

Gar słów zostawiam na stole.
i wszyscy częstują się sami,
zaś czar na ustach już poległ
spadając pięknymi zdaniami.

 

Nad garnkiem usiadł poeta
i myśl mu się jedna zaparła.
Spytał, choć pewno to nietakt:
czy zjadła czy może ze żarła?

Jadła zapewne powoli
smakując wyrazik jak kęsik
pijąc alkohol miast coli,
by smaczków znaleźć najwięcej.

Ze żarła – boi  się przyznać,
bo brzuszek rozbolał od rana.
Dawkuje sobie natychmiast
kropelki – lecz nie Waleriana.

 

A ja też chciałbym usłyszeć:

Czy gar ów choć trochę zatrzymał?

Bo słów to jeszcze mam michę,

czy uśmiech zmieniła się mina?

[Annna2]

@Jacek_Suchowicz fajna gra słów

[wierszyki]

Zostawiłabym pierwszą zwrotkę. Albo wstawiła do satyry.

Pozdrawiam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

[Alicja_Wysocka]

@Jacek_Suchowicz

 

wzięłam łyżkę z Twojego garnka
i choć słowa nie parzyły,
zostawiły ślad na języku

nie wiem czy jadłam czy żarłam
ale z pewnością głód był prawdziwy :)

 

 

[Jacek_Suchowicz]

@Annna2

dzięki taka trochę zabawa:))

@wierszyki

tu pierwsza strofa nic nie znaczy 

bo gar na stole jak wiersz  naforum

wstawiam by jedli bym zobaczył

owszem w konsumpcji mogę pomóc

;))))

 

[Berenika97]

@Jacek_Suchowicz

A może się zdarzy, że smakosz
przełknie bez grymasów brzydoty
te wszystkie niedogotowane
rymowane moje kluchy.

[wierszyki]

Duszonki byś chociaż zrobił. U nas prażuchy się mówi. 

A żarcie to wiesz.. mało poetycko.

Ja dziś zrobiłam smaczny akurat obiad, łosoś był - król na stole. A tu proszę Ciebie przeczytasz - o żarciu jakby o rosole. 

I suróweczka do tego.

Pzdr

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.