Tańcząc w czarcim kręgu (sabat)

[janofor]

Tańcząc w czarcim kręgu (sabat)

 

Zjadam światy opasłe, bawię się i gram na lirze –

to mi w pełni wystarcza, o niczym innym nie marzę.

 

Wiara w czary szeptunek, dawno straciła na mocy –

teraz wszyscy zebrani, którzy tej nocy wątpili,

teraz wszyscy (ja także) tańczą pijani tą nocą…

 

Daj mi dłoń, czarodziejko – widzę wyraźnie ogniki,

płomień żądzy w spojrzeniu, które wręcz błaga: „Bądź ostry,

jak magiczny sztylet, i ugódź. Kochaj mnie po raz ostatni.”

[Annna2]

@janofor  To mi przypomina Bułhakowa "Mistrza i Małgorzatę".

Wiara w to że miłość wszystko usprawiedliwia- dobro i zło-,

czy iść świadomie w zło bo: ten musi dzielić los kogo pokochał". Ona ginie w imię miłości.