Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

 

 

 

 

Na drodze po której wciąż jeszcze idę.
Ciebie noszę, jak melodię con moto.
 deszcz wyżłobił dawno drogie mi Imię.

Drzewa dzwonią w tonacji cis-moll.
Lotna zieleń barw mimik tą złotą,
na drodze po której jeszcze  idę.

Wiem- banał jak wierzba płaczę.
Liść derwiszem, tak jakby przed burzą,
 deszcz wyżłobił dawno drogie mi Imię.

Mój świat jak walc w sam takt con amore,
 osłodzić czas, niczym os patoką.
Po drogach po których jeszcze idę.

Mijane drzwi,  już nie zachodzę.
Sad i ogród nocą  tylko chłodną,
deszcz wyżłobił dawno drogie mi Imię.

 

Kocham wiem-  tyle tylko mogę.
Tambur sempre tu ciszą blaszaną.
Na drodze po której jeszcze wciąż idę,
 deszcz wyżłobił na niej Twoje imię.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 



 

Edytowane przez Annna2 (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...