ślad

[Berenika97]

przeminąłeś

jak ślad po skrzydłach ćmy

odtąd nie zapalam światła

nie wracasz

przestałam liczyć kroki

w twoją stronę

nie muszę już mówić

żebyś mnie słyszał

w ciszy mieści się wszystko

czego nie nazwaliśmy

lżej

nie przygniatają już zbędne słowa

o przyjaźni

[Migrena]

@Berenika97

Wow, Bereniko !

cisza w Twoim wierszu mówi więcej niż tysiące słów - subtelna, bolesna i piękna. Zostawia ślad we mnie.

[Berenika97]

@MigrenaBardzo dziękuję! Wiem, jak ważna jest cisza w Twoich wierszach, dlatego bardzo doceniam tę opinię. Pozdrawiam. 

[Jacek_Suchowicz]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

przypomnę swój tekst "do niego"

 

Mimo zdań potoku, zrozumieć nie możesz.
Ogarnia bezsilność i w kąt idzie skrucha.
Podpowiadam szeptem, jak zgryźć taki orzech:
Naucz się dokładnie, o czym mówi - słuchać.

Już się nauczyłeś i dalej nic z tego,
nie pojmujesz, po co? Wszak schematy znane,
teraz z piedestału zwal nadęte ego,
usłysz najważniejsze – niewypowiedziane!

[Annna2]

@Berenika97 tu jest mądrość i piękno serca- jak Ty.

[Robert Witold Gorzkowski]

@Berenika97 oj mądrze ale czy wszyscy to docenią. Bo o przyjaźni się nie krzyczy tylko rozumie bez słów. Pięknie