Mniłowanie

[Annna2]

 

 

 

Zietrz dumo w gniozdach i reno dmie.
Bociony? Pofuraju kajś fzie
Puchnionce lasy słónko tróńca ziyrzch eszcze.
Warnijo Śwanta- ziesz. Ty!

Szpury parciejó, zawarte só
modre szlejfki sia lofrujó.
Mniłowanie mojó nie toni ni mni,
tlo zakście i zawdy .

Za niami tyla roków buło.
ile bandzie eszcze?
Deszczowe dnie, i te szpetniejsze.

Ziamnio z Łojców korzanna.
Myśle o Tobie i tedy tule,
am nie ziam, kedy tygo nie robzie.

 

 

 

 

 

 

 

 

Wiatr duma w gniazdach, rankiem dmie
Bociany? Polecą- polecą hen
albo nie wiadomo gdzie.

Jeszcze pachną lasy i słonko trąca wierzch.
Warmio Święta- Ty przecież wiesz!

Miłości moja, ta która rośniesz,
zawsze , wciąż i jeszcze.
Ślady zbutwiały i zatarte dreszcze.

Za nami został wiek,
nie wiem ile zdarzeń jeszcze.
Deszczowe dnie i te słoneczne.

Ziemio z Przodków rdzenna.
Myślę o Tobie, wtedy przytulam,
i nie wiem, kiedy tego nie robię.

 

[Berenika97]

@Annna2

Niezwykła czułość do ziemi przodków, pamięci, natury. Wers „nie wiem, kiedy tego nie robię” zostaje w sercu na długo pokazuje, jak silna jest miłość do miejsca, do ziemi, do wspomnień.

To piękny i osobisty tekst.

Fejne jest twoje mniłowanie.

[Annna2]

@Berenika97 dzięki

[Maciek.J]

@Annna2 często oglądam krótkie filmy z serii Polska z góry - gdzie z poziomu drona pokazane są nasze piękne góry, jeziora i miasta z bardzo ciekawym komentarzem historyczno-przyrodniczym. Nasza Polska to naprawdę niezwykły kraj a tak naprawdę jest w nim wszystko to co czasem szukamy poza jego granicami...

[Annna2]

@Maciek.J to prawda.

Lubię zwiedzać, ale żyć umiem tylko na Warmii

[Robert Witold Gorzkowski]

@Annna2 @Annna2 tak sobie myślę czy ty świadoma jesteś tego, że dajesz ludziom tlen do oddychania, że tak bardzo jesteś potrzebna by swoimi myślami zakręcić w tym naszym szarym życiu i dać upust naszym marzeniom.

[Annna2]

@Robert Witold Gorzkowski  nie nie jestem, ale jeśli tak jest to jest mi bardzo miło.

Spłacam dług swoim bliskim. Bo Warmia wiele przeszła, Warmiacy.

Może coś chcę zatrzymać, nie wiem. Gwarą piszę tak jak czuję, co czuję-

większości tego co piszę- jestem tylko amatorem- (orany- jak nie lubię tych feminatywów)

Wiele określeń jest na mieszkańcach tych Ziem- nieuprawnionych.

Gwara nie jest moim pierwszym językiem- tylko literacki.

Mówienie gwarowe nie było mile widziane- Rodzice nie mówili do nas- bali się.

To od Babci Marii- od Niej sobie przypominam.

Babciu kocham .

[Maciek.J]

bo wszyscy Polacy to Warnijoki

[Annna2]

@Maciek.J joł. Zawdy

[Robert Witold Gorzkowski]

@Annna2 Aniu to się nazywa sztuka ludowa i do tego nie potrzeba pięciu fakultetów i uznania w kółku pisarzy. Piszesz gwarą  poezję ze swojego regionu i tego nie podważysz. Ja mam na półce wiele książek z poezją ludową gdzie swoimi odkryciami chwalą się uznani krytycy, lada chwila i do twoich drzwi będą pukać.

[Annna2]

@Robert Witold Gorzkowski etam

[Robert Witold Gorzkowski]

Fajnie że jesteś skromna, to też sztuka nie wszyscy potrafią to unieść 

[Roma]

rozkochujesz mnie tymi wierszami, w Warmii i coraz bardziej w poezji.

"Mniłowanie"... jak to przepięknie brzmi :)

 

Edytowane 3 godziny temu przez Roma (wyświetl historię edycji)

[Annna2]

@Robert Witold Gorzkowski nie wiem co odpisać- trochę zażenowana jestem

dziękuję bardzo

@Roma dzięki

[Migrena]

@Annna2

Aniu.

Twój wiersz jest pełen ciepła i tęsknoty.

Natura splata się z pamięcią i miłością.

Refleksja nad korzeniami, które trwają mimo przemijania.

Wzruszający.