Kolumbowi

[murowaniec]

położyłeś głowę swą syneczku
na sierpniowej ziemi ludzkich łez
- miasto Twoje zapłakane -
z wrażym świstem kuli złej

zgasło światło krzyża pożóg
ruda krew przesiąkła nas
- miasto Twoje zasłuchane -
syren wycie ciszę rwie

przez minutę wieczną trwa
a Ktoś patrzy w niebo Twe
- w miasto Twoje ukochane -
które brzozy krzyżem jest

[magda]

Właśnie widzę, że Krzysztofowi :))) Rozumiem, że dedykacją tłumaczysz formę, bo jeśli sama w sobie jest szczera, to jednak KKB wolałby swoje oryginały. tak mi się zdaje. Bez urazy, ale jeśli dedykuje się wiersz poecie, to fajnie by było gdyby był conajmniej tak samo dobry w formie, jeśli forma ma być odwzorowana. Osobiście wolę kiedy jest skrajnie inna. Wtedy wydobywa się warstwy i emocje mniej oczywiste, i to chyba większy komplement dla mistrza.
Pozdrawiam

[seweryna żuryńska]

echh
a mogłeś tak bardziej od siebie
ja ogromnie jestem uczulona na rzeczy pisane o powstaniu
ale i tak...wzruszyłam się

dzięki wielkie
seweryna

[agnieszka puczynska]

oj "elegia" o...?
Baczyńskiemu wybaczą, Tobie nie...

nie czas i nie pora
tak głucho ponoć ładnie
wypłakuj w słowach
choć nie laurem opadnie...

wybacz banalny wierszyk, ale wizjonerska konwencja Kolumbów w konfrontacji z Twoim wierszem wyzwala we mnie właśnie taką paplaninę

pozdrawiam, agnieszka