Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

O odo

 

Pieśni  nie bałwochwalna

co byłaś zawsze tak moralna

 

w której i olimpiady dawno temu opiewano

mistrz Horacy zanosił cię jako z lauru wiano

w starej Grecji śpiewana  zawsze w chórze

ty co przeszłaś w historii niezliczone burze

 

Hymnem dzisiaj wybrana  dla całej wspólnoty

podnosząc radość do rangi jeszcze jednej cnoty

,,kwiatem Elizejskich Pól’’ została ochrzczona

i jak ,,iskra bogów’’ spocznie na nasze ramiona

 

O odo

 

Swą młodość wielki Adam wzniósł na wyżyny

boś ty ulepiona przecież z lepszej jesteś gliny

prosi cię poeta o skrzydła ale nie te od anioła

,,bez serc bez ducha ‘’ rozpaczliwie i dziś woła

 

A i ja pisałem chłopcem będąc niejedną odę

ciesząc tym serce jeszcze wszak takie młode

na cześć życia i świata i cudnej przyrody

same wzniosłe i pochwalne dziecięce ody

 

O odo

 

Spraw bym mógł jeszcze poznać te twarze

co prawdę i wolność przyniosą nam w darze

by z pieśnią chwalebną stawiano im pomniki

by ustały te nienawiści i pełne gniewu okrzyki

 

By radość wyśpiewano  już tę prawdziwą

uczyń Boże tę ziemię dostatnią i szczęśliwą

bym wyciągnął do każdego rękę na znak zgody

całe zło niech zginie i stopią się odwieczne lody

 

O odo

 

Bym sławić mógł cię jak cnotę lub bohatera

bo tylko prawdziwa poezja nigdy nie umiera

hymnie i pieśni na ustach

nie bądź jak dzwon pusta

                                                                                                                

I nie bądź dzwonem tylko na trwogę

wskaż zabłąkanym tę właściwą drogę

bo nie wszystkie szlaki do celu zawiodą

o pieśni odświętna  o hymnie uroczysty

 

O odo

Opublikowano

@Maciek.J o Schiller jak żywy normalnie

A finał Beethovena to hymn jest- wiadomo.

Gdy pierwszy raz wykonywano utwór Geniusz nie słyszał braw, nie wiedział jakiego

cudu dokonał.

Ktoś Beethovena odwrócił- aby zobaczył. Kompozytor popłakał się ze wzruszenia

 

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Amber To nie jest wcale tak dobrze :// AI coraz lepiej robi podkład muzyczny :)) Aż strach, a są jeszcze lepsze, płatne wersje :)
    • @Leszczym  Świetnie wybrzmiewa, a Koleżanka balansuje i równocześnie pokreśla powagę tematu. Całość super :))
    • Maszyna czasu   Pewien mężczyzna kiedyś się zastanawiał: „Dlaczego przeszłość jest niezmienna? Dlaczego rzeczy, które zrobiliśmy, słowa, które wypowiedzieliśmy, pozostają w przeszłości nietknięte niczym blizny po ranach, widocznie przypominające nam nasze czyny…”   I tak kontynuował: „Gdyby istniała Maszyna Czasu, pozwalająca w mgnieniu oka polecieć w przeszłość i zmienić wszystko na lepsze, nigdy niczego bym nie żałował. Jednak życie jest okrutne i bezlitosne, dając nam tylko jedną szansę przy każdym wyborze. Ten jeden wybór może być bolesny jak rana, która będzie goić się miesiącami, latami — kto wie?”   Mężczyzna podsumował swoje myśli: „Najwyraźniej życie wystawia nas na próby, dając nam egzaminy, a od nas zależy, jak szybko się nauczymy. Niektórzy nigdy się nie uczą, pogrążeni w nieustannych wyrzutach sumienia, marząc o wspaniałej Maszynie Czasu, która nigdy się nie wydarzy.”   Zapytał samego siebie: „A co ze mną? Mam już mnóstwo blizn, które na zawsze utkwiły w moim ciele i nie mogę tego zmienić. Jestem apatycznym, pełnym żalu człowiekiem, który mówił sobie, że nigdy nie będzie żałował, lecz los lubi się powtarzać, pstrykając nas w nos, jakby chciał powiedzieć, że jesteśmy tylko małymi istotami ludzkimi — słabymi i bezsilnymi. A jednak aż do końca mojego istnienia będę wierzył, bo życie, mimo swojej surowości, daje mi nadzieję, czekającą na mnie wraz z nowymi dylematami, jeszcze ukrytymi, lecz wkrótce…”   Tak więc mężczyzna żył swoim życiem, dokonując nowych wyborów i nowych decyzji, które prowadziły go do kolejnych żali, smutku i cierpienia. W ostatnich dniach był cały pokryty bliznami, jednak nigdy nie przestał wierzyć w Maszynę Czasu.
    • @violetta To jest instynkt kulinarny wywodzący się z regionu nie do podrobienia. Mama pielęgnuje tradycje.:)
    • @UtratabezStraty

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Annna2
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...