Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

dróżki nieuczęszczane zielone

kwiaty zółto-głowe i słońce

gwiezdny pyłek na skroniach

w oczach jakiś blask odbity

przekorne są codzienności

utkane z samych tylko tęsknot

człowiek się łapie na czekaniu

kolejnego księżyca i słów

piosenek snów objęć dłoni

bo porusza się w tej strefie

gdzie fletnie bez ustanku grają


 

więc śpiewa pod te nuty


 

bez ciebie umrę z bólu

jakiego nie zna zwykły człowiek

z tobą umrę ze szczęścia

jakiego zwykle człowiek nie zna


 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Prawdę mówiąc ostatnio (od jakiegoś roku) się trochę z poezją "boksuję" wiem to taki ciężkie słowo, ale niestety czasami są straty tak duże, że ma się w środku taki zacisk... tu trochę puścił.

Miło mi czytać, że trafiłam w potrzebę.

 

Dziękuję i pozdrawiam :)

"Tylko" może "nie być" i owszem, ale zostawię to takie niepoprawione, jak przyszło.

Dziękuję za odwiedziny.

Pozdrawiam )

Wygląda na to, że spokój jest zaraźliwy. Cieszy mnie to.

 

Dziękuję za te kilka słów.

Pozdrawiam :)

 

Uśmiecham się w podziękowaniu :)

 

Pozdrawiam 

Niech przytula :) skoro wyrywa się do tego.

 

Dziękuję za Twoją obecność.

Pozdrawiam 

Miło, że do mnie zajrzałaś.

 

Pozdrawiam :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Kwiatuszek    Dzięki Ci wielce.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Kafejka Niezapominajka.   Słyszysz ptaka za oknem… Niesie dobrą nowinę. Usłysz jego trele… pora obudzić się. Zawalczyć o swoje.   To demony w mej głowie, ja nie chcę do ludzi… zostanę we śnie.   Czujesz zapach za oknem… kwiaty mają swą moc. Witają nas o poranku… kuszą zapachem swym. Nie - to poranne wycie aut i smród spalin nas budzi - nie idźmy tam.   Za rogiem mieszkają lody w kafejce, którą znasz. Dobrze nam było tam - pamiętasz?   Nie ma ich, roztopiły się i ciekną po palcach… Jednak świadomie uśmiechasz się. Chcesz wyjść? Opowiem Ci bajkę… podaj rękę. Czujesz ciepło naszych rąk?   Nie ma demonów - jest demokracja.   Pamiętasz? - Czerwony Kapturek, Wilk, Babcia.   Ta bajka musi dobrze skończyć się… Nie bój się wilka. Zawiążę Ci czerwoną wstążeczkę, a życie Noblem jest - pamiętaj.
    • Ważny duch romantyczny ( hejże, hola) czy ważna ludzka dola ? Najistotniejszy temat wolność- niewola.      
    • @wierszyki jejku ja w ogóle nie miałam niczego złego na myśli  Twój komentarz był bardzo trafny i fantastyczny  To ja jestem bardzo oszczędna w słowach  Miałam na myśli to że zazwyczaj zbytnia dosłowność może ludzi bardzo negatywnie zaskoczyć  W dzisiejszym świecie w którym wszystko jest lukrowane i podawane w kolorowych papierkach takie proste trudne przekazy nie znajdują odbiorców  Źle mnie zrozumiałaś  Przepraszam 
    • @Waldemar_Talar_Talar Ładnie-napiszę tak :   Czy łzy są ciszą czy krzykiem w środku? Czy myśl jest cieniem czy własnym początkiem? Idę bez celu więc może odnajdę to, czego szukam w tym, czego nie znam.  Jeśli śmierć to szczerość.  Życie jest próbą a człowiek – pytaniem bez jednej odpowiedzi.    Pozdrawiam 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...