Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

dróżki nieuczęszczane zielone

kwiaty zółto-głowe i słońce

gwiezdny pyłek na skroniach

w oczach jakiś blask odbity

przekorne są codzienności

utkane z samych tylko tęsknot

człowiek się łapie na czekaniu

kolejnego księżyca i słów

piosenek snów objęć dłoni

bo porusza się w tej strefie

gdzie fletnie bez ustanku grają


 

więc śpiewa pod te nuty


 

bez ciebie umrę z bólu

jakiego nie zna zwykły człowiek

z tobą umrę ze szczęścia

jakiego zwykle człowiek nie zna


 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Prawdę mówiąc ostatnio (od jakiegoś roku) się trochę z poezją "boksuję" wiem to taki ciężkie słowo, ale niestety czasami są straty tak duże, że ma się w środku taki zacisk... tu trochę puścił.

Miło mi czytać, że trafiłam w potrzebę.

 

Dziękuję i pozdrawiam :)

"Tylko" może "nie być" i owszem, ale zostawię to takie niepoprawione, jak przyszło.

Dziękuję za odwiedziny.

Pozdrawiam )

Wygląda na to, że spokój jest zaraźliwy. Cieszy mnie to.

 

Dziękuję za te kilka słów.

Pozdrawiam :)

 

Uśmiecham się w podziękowaniu :)

 

Pozdrawiam 

Niech przytula :) skoro wyrywa się do tego.

 

Dziękuję za Twoją obecność.

Pozdrawiam 

Miło, że do mnie zajrzałaś.

 

Pozdrawiam :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...