Lana

[Gosława]

muszę znaleźć przyjemność
w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz
tak mówiłeś dotykając Lanę
której piegi rozlewały się na brzegach powiek

krew po utraconych dzieciach
zaschła
cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli
zapraszasz do łóżka

miły
niebo źle znosi zdrady
w płatkach liliowych bzów
dusznych majowych porankach
nie będzie zadośćuczynienia

to już ostatni list
ostatnie do widzenia

Edytowane 21 godzin temu przez Gosława (wyświetl historię edycji)

[Gosława]

Dziękuję za serducho

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Migrena]

@Gosława "oczy ciemniejsze niż porzeczkowa słodycz".

Cały Twój wiersz jest słodyczą. 

[Jacek_Suchowicz]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

bolesna prawda

 

tak łatwo się traci dzieci

a potem sumienie boli

czy warto z kimś takim zgrzeszyć

już się nie zazna spokoju

 

pozdrawiam

[Dagna]

… wstrząsający jest dla mnie ten tekst, poziom wyzerowanych emocji w obliczu aborcji, odbiera chęć komentowania… brrr.

[Annna2]

@Gosława dla mnie trudny wiersz,

ale dobrze napisany. Bez zbędnego patosu.

Śmierć dziecka jest tragedią

Edytowane 4 godziny temu przez Annna2 (wyświetl historię edycji)

[Gosława]

@Dagna to nie jest wiersz o aborcji 

Ja w ogóle jestem raczej jej przeciwniczką 

Tak się składa że Lana dzieci mieć nie mogła ale to długa i przejmująca historia 

Ta która mogła urodzić niestety straciła no i takie to historie pisze życie

@Migrena

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Annna2 to prawda chyba jedną z najgorszych