Zielona falbanka cz.II

[Kwiatuszek]

      Odsunęła jeszcze kilka kartonów i przeciskając między nimi swoje różowe, pluszowe kapcie, dostała się do kąta, w którym stała maszyna do szycia. Przetarła dłonią milimetrową warstwę kurzu i przeczytała cichutko:

- Singer... - zamyśliła się. 

- Maszyna mojej kochanej babci. To przy niej spędziła pół swojego życia szyjąc ubrania dla całej rodziny i dla mnie sukienki! - uśmiechnęła się gładząc delikatnie napis wyryty w drewnie.

     I nagle myśl o niej przywołała pewien obraz.  

Zobaczyła ją przy parapecie kuchennego okna, na którym stała gliniana doniczka, z taką samą rośliną jaka walczyła o życie w altanie.

   Babcinka urywała z niej liście, gniotła w ręce, a potem zanosiła dziadkowi, kiedy bolało go ucho.

Wszędzie czuć było wtedy specyficzny zapach, który nieodłącznie kojarzył się Anielce z dzieciństwem. 

 - Przecież to geranium! - krzyknęła z zachwytem dziewczyna.

- Że też od razu nie skojarzyłam! 

Nie czekając ani chwili wybiegła z altany do łazienki, która znajdowała się na drugim końcu korytarza. Pośpiesznie wyjęła z szuflady nożyczki z czerwonymi uchwytami.

      Minutę później stała już w kuchni z małą, pragnącą żyć, odnòżką geranium babci Zosi. Z wiszącej nad zlewem szafki wyjęła małą szklaneczkę. Zapełniła ją do połowy wodą i włożyła malutką roślinkę. Postawiła na stole.

- Teraz tylko poczekać tydzień, aż wypuści korzonki - uśmiechnęła się do siebie, wąchając jednocześnie dłonie, które tak intensywnie pachniały babcią.

 

 

[Corleone 11]

@Kwiatuszek

   Pozwolisz kilka sugestii:

   - "Starła dłonią kilkumilimetrową warstwę kurzu" ;

   - po " - Singer..." zmień na ", po czym zamyśliła się:" ;

   - "a dla mnie"

   - między "dziewczyna" a  zdaniem "Że też..." zlkwiduj odstęp;

   - ujednolić akapity. 

   Bardzo dobrze czyta się Twoją "Zieloną falbankę". **((;

   Pozdrawiam serdecznie.