Byłeś, jesteś będziesz - Miłość

[Gosia]

Byłeś marzeniem niedozwolonym,
że aż w sercu kłuło
Myślą błądzącą bez mapy po moim świecie
Byłeś zmyślonym bólem i szczęściem
Zwłaszcza, gdy Cię tak naprawdę nie było

A teraz jesteś tym, czego tak potrzebuję
Aby być, żyć, śmiać się i płakać
Aby móc twardo stąpać po ziemi
I wśród niebnego błękitu jak ptak latać
I żeby w późniejszym życiu umierać spokojnie
Bez wyrzutów…
Bo kochałam,
A nie tylko brałam!

A kim będziesz? – Nie wiem
Może całym sercem,
Chwilą, która umrze razem ze mną.

[Bea Nefer]

"kłuło" chyba ma być(?)

[Michał Ziemiak]

Zmuszony jestem napisać tak: strasznie dosłownie, a tam gdzie starasz się wpleść poezję, używasz oklepanych zwrotów, skojarzeń, dziwnych i niepotrzebnych "wykrzyczeń" etc. Miejscami po prostu przekraczasz granicę kiczu i "Kasi Kowalskiej" niestety... temat raczej na miniaturkę i to ostrożnie napisaną...
pozdrawiam!

[FANTHASIA]

Cóż, wiersz Twój nie wniósł nic nowego w świat poezji. Musze zgodzić się z Michałem. Ciężko było mi przebrnąć przez ten wiersz. Ale... praca czyni mistrza;)
Ahoj!
Pozdrawiam!