Na szlaku — do znaku

[FaLcorN]

Linia życia mnie prowadzi,

poprzez góry i doliny,

trochę w szczęścia i nieszczęścia,

abym różne miewał miny.

 

Linia życia mnie prowadzi,

żebym znalazł własny sposób,

jak być dobrym i cierpliwym,

pośród trudu i chaosu.

 

Linia życia mnie prowadzi,

czasem pod kobiece okna,

abym nie był sam jak palec

i tą jedną w końcu spotkał.

 

Linia życia, linia życia,

tyle jeszcze do przeżycia.

Flaszka czasu do wypicia,

gorzkie prawdy do spożycia.

 

Linia życia, linia życia,

wiecznie w drodze do niebycia.

Czasem serce jest, do zszycia,

kiedy miłość — do odkrycia.

[Berenika97]

@FaLcorNPrzyjemnie się czyta, wiersz jest melodyjny i rytmiczny z pewną filozofią życia, dozą humoru i życiowej mądrości. Bardzo podoba mi się gra słów np. "flaszka czasu do wypicia" czy "gorzkie prawdy do spożycia". Pogodny mimo tylu życiowych trudów. :)

[FaLcorN]

@Roma

Dziękuję, ten wiersz bardziej wypłynął niż został napisany.

Znasz ten kawałek?

Przypuszczam, że to źródło mojego repetitio.

 

Tradycyjnie pozdrawiam!

 

 

Dziękuję @Berenika97 za ciepłe słowa. Życzę dobrej środy, pozdrawiam!

Edytowane 1 Lipca przez FaLcorN (wyświetl historię edycji)

[FaLcorN]

Dziękuję @Andrzej P. Zajączkowski, @Natuskaa, @Robert Witold Gorzkowski, @Rafael Marius, @iwonaroma, @MIROSŁAW C., pozdrawiam!

[Leszczym]

@FaLcorN Bardzo fajne i bardzo Ci się udało, naprawdę zgrabniutki wiersz i mocno niegłupi :) Brawo!!

[FaLcorN]

@Leszczym

Dziękuję Michał, udanego weekendu! Pozdrawiam!