W oczekiwaniu

[szaraklara]

 

 

Codziennie — chwila zmartwienia.

Co się dziś wydarzy za dnia?

 

Patrzę i myślę —

myśli ponure

piszą scenariusz

najgorszych dni.

 

Te, które już były

i te, które wracają.

 

I nie wiem —

śmiać się, czy płakać?

Oszaleć?

Czy wyjść zza okna?

 

Lecz wiem jedno:

kiedy wyjdę,

świat powitam

uśmiechem wszelakim.

 

Kocham życie.

Kocham chwile swobodne.

 

Ale czy to wystarczy,

by świat mnie nie zranił?

By nie spełnił się

koszmar mych najgorszych marzeń?

[FaLcorN]

@szaraklara

Świat od zawsze ranił,

trzeba się przyzwyczaić,

do bólu.

 

Brakuje mi rymów w wierszu,

pozdrawiam!

[Annna2]

@szaraklara nie planuję na zaś swojego świata.

Nie, nie wystarczy- ale nie zakładaj że tak się zdarzy- a może coś fajnego się zdarzy jednak?