Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nie da się uciec. to kwestia kierunku
zawsze pod prąd. tych co biegną czas cofa
zgodnie z zasadą fizyki elementarnej
ala ma kota a kot jest martwy.

ala płacze z zazdrości. biegnie i biegnie
im szybciej tym bardziej się cofa do tego
kłamstwa "ja tylko śpię z szeroko otwartymi
na tamten świat oczami". zazdrość barwi gorycz
na zielono. ala mówi śpij śpij
jest judytą. trzyma głowę na półmisku dłoni
martwe sekundy skapują na stół.
śmierdzi śmiercią.

Opublikowano

Coś mam wrażenie, że nie miałaś pomysłu ;)

Ale dwa pierwsze wersy są dobre :)Dopóki nie doszłem do tej fizyki. A propos wczoraj miałem wykład z nowym profesorem z warszawy. Aż mnie się ciężko na sercu zrobiło, gdy stwierdził, że świat to głównie matematyka :_)

Cała druga strofa jest zbyt dosłowna (w swoim przenopśym znaczeniu oczywiście ;))

Pozdrawiam serdecznie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Co zrobiłeś? "Doszłeś"? Mam nadzieję, że to jakiś żarcik...

Mi się zupełnie inne rzeczy podobają.

"zgodnie z zasadą fizyki elementarnej
ala ma kota a kot jest martwy. "

swietny fragment. Podobna fraza do "uczmy się śmierci" Ewy Lipskiej, tylko, że lepsza.
Miejscami nie starczyło pomysłów. A to co ganie zupełnie, to: "śmierdzi śmiercią". Przemyśl tą końcówkę. Rujnuje niezły wierszyk.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Co zrobiłeś? "Doszłeś"? Mam nadzieję, że to jakiś żarcik...

Mi się zupełnie inne rzeczy podobają.

"zgodnie z zasadą fizyki elementarnej
ala ma kota a kot jest martwy. "

swietny fragment. Podobna fraza do "uczmy się śmierci" Ewy Lipskiej, tylko, że lepsza.
Miejscami nie starczyło pomysłów. A to co ganie zupełnie, to: "śmierdzi śmiercią". Przemyśl tą końcówkę. Rujnuje niezły wierszyk.

To nie żarcik ;) to metafora, przenośnia taka :) Zresztą nie wiem co widzisz złego w "dochodzeniu"? :/

Końcówka także do poprawy.

Pozdrawiam serdecznie
Opublikowano

Taki ten wiersz trochę banalny. Miejscami, gdy czytam, czuję bełkot. Niby taki krótki utwór, a odnoszę wrażenie, że przegadany prawie do granic wytrzymałości:
" tych co biegną czas cofa
zgodnie z zasadą fizyki elementarnej"

" biegnie i biegnie
im szybciej tym bardziej się cofa do tego
kłamstwa "ja tylko śpię z szeroko otwartymi
na tamten świat oczami"."



"półmisek dłoni" już gdzieś czytałem i nie wydaje mi się oryginalne
"sekundy skapują" - jakoś mi zgrzyta forma

Nie podoba mi się maniera stosowania interpunkcji przy jednoczesnym braku wielkich liter.
Nie trafia we mnie ten wiersz.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



A ja "doszłem" do czegoś innego :)))
Przniosło mnie aż tutaj:
http://slowniki.pwn.pl/poradnia/lista.php?szukaj=posz%B3em&kat=18
Witam!!
czy prawdą jest, że forma poszłem jest od roku, może dwóch uznawana za tak samo poprawną jak poszedłem? Pozdrawiam :)
Kasia

pzdr. b
PS. A wiersz dobry ;)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



A ja "doszłem" do czegoś innego :)))
Przniosło mnie aż tutaj:
http://slowniki.pwn.pl/poradnia/lista.php?szukaj=posz%B3em&kat=18
Witam!!
czy prawdą jest, że forma poszłem jest od roku, może dwóch uznawana za tak samo poprawną jak poszedłem? Pozdrawiam :)
Kasia

pzdr. b
PS. A wiersz dobry ;)

Ja słyszałem, że Pan jest polonistą. Niedawno zastanawiałem skąd się wzięło to rozróżnienie form zależnie od płci i doszedłem sobie do takiego wniosku, że wynika to z pewnej konsekwencji słowotwórczej. Z jednej strony harmonia wokaliczna każe nam mówić "poszłem", ale jednak z drugiej, to jeżeli "przyszłem", to co zrobil? - "przyszł"?

Pozdrawiam.
Opublikowano

:))
Kolejny dowód na to, że ilosć komentarzy jest odwrotnie proporcjonalna do jakości tekstu ;)
Powiem tak: pewne zabiegi, wytknięte przez komentujących zostały zastosowane celowo.
Śmierć, z jednej strony zjawisko naturalne, naukowe, stawia ludzi na pozycji dziecka: bezradnego, zagubionego, całkowicie nie przygotowanego na to, co sie stało. Stąd połączenie fizyki i elementarza. "Półmisek dłoni" - nawiązanie do mitu o Judycie i Helofernesie.
Walory estetyczne, zarówno wiersza, jak i śmierci - nie podlegają osądom. De gustibus non est disputandum. Wbrew pozorom tekst jest niemal dokumentalnym zapisem pewnego zdarzenia. Równie nieprzyjemnego jak on sam.
:)
Pozdrawiam i zdrowo ucieszona dziękuję wszystkim za komentarze, j.

Opublikowano

Cóż, jeśli ma Pani rację, to mogę się uważać za mistrza pióra, gdyż nikt mnie nie komentuje. Dziękuję za komplement. Odwdzięczę się tym samym, nie komentując więcej Pani wierszy;). A 'smierdzi śmiercią' brzmi koszmarnie i nie widze na to usprawiedliwienia. Walory estetyczne nie podlegają osądom? To co tym osądom ma podlegać? Ja zawsze myślałem, że esteza jest celem wiersza;)

Pozdrawiam cieplutko.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



A słyszał Pan może o turpiźmie? :)
Pozdrawiam serdecznie, j.
PS. 8 komentarzy to mało?... ;)
Turpe to dla mnie świętość. Ta końcówka kłuje po uszach kiepską grą brzmieniem. Nie widziałem tego u Grochowiaka i nie widziałem u Wojaczka (umownie turpisty)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



A słyszał Pan może o turpiźmie? :)
Pozdrawiam serdecznie, j.
PS. 8 komentarzy to mało?... ;)
Turpe to dla mnie świętość. Ta końcówka kłuje po uszach kiepską grą brzmieniem. Nie widziałem tego u Grochowiaka i nie widziałem u Wojaczka (umownie turpisty)

Turpizm wspomniałam ze względu na dyskusję o walorach estetycznych w ogóle, nie konkretnie w tym tekscie. Ja po prostu czasem lubię takie zabawy brzmieniowe. Współbrzmienia, choćby częsciowe. Łamią nastrój, a czasem dobrze jest go złamać. Oczywiście - nie zamierzam tu bronić mojego tekstu w jakiś szczególnie zaciekły sposób - zresztą przez różne osoby ta końcówka jest różnie odbierana, i chyba tak to już jest, że nie wszystko musi sie wszystkim podobać. Dziękuję za miłą pogawędkę pod tekstem, no i należną ilość wpisów dla tekstu tej rangi... ;)
Pozdrawiam serdecznie, j.
Opublikowano

finał „śmierdzi śmiercią” jest efekciarski — moim zdaniem bardziej autentycznie byłoby dać „śmierć śmierdzi” — bo faktem jest, że śmierdzi, chociaż to żadne odkrycie, jednakże też nie do końca rozumiem pewnych komentarzy stwierdzających, że coś jest banalne, bo już (chyba) gdzieś coś widzieli
wg tego więc dla mnie banalne są sonety Szekspira, bo widziałem je setki razy:)))
pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Eeee, tu się nie zgodzę... Śmierć śmierdzi - to by było dopiero efekciarskie. Wiersz jest opisem pewnej sytuacji, nie śmierci samej w sobie. A z sonetami to jest tak, że gdy je napisano - nikt ich nie widział. Nieważne, ile razy Pan coś widział, ważne, czy Pan coś takiego widział zanim to coś powstało.
Mniej więcej... :)
Pzdr., j.
Opublikowano

wniosek: co do efektów nasze zdanie się różni;)
a wiersz mi odpowiada — aczkolwiek takie „reporterskie” i „dokumentalne” utwory nie znajdują wielu zwolenników
czytając taki wiersz zawsze się obawiam, że ktoś będzie chciał przemycić jakieś „prawdy”, czyli dołożyć jakiś nikomu niepotrzebny komentarz — tego tu nie ma
pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Proszę nie przekręcać moich słów (wiem, że ten komentarz odnosi się do mnie). Nie napisałem, że wiersz jest banalny, bo już gdzieś go widziałem. To po pierwsze. Po drugie nie napisałem, że widziałem już gdzieś TEN wiersz, tylko "półmisek dłoni" a to znaczna różnica.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Tylko co ma do tego AI? AI będzie tak funkcjonować, jak ją zaprogramują ludzie, a ci oczywiście zrobią to zgodnie z jakimiś wzorcami. Pytanie - jacy to będą ludzie i w jaki sposób wychowani. A to, że koncepcje wychowawcze się zmieniają, nie ulega wątpliwości, odkąd potrzeby jednostki zostały postawione ponad potrzeby wspólnotowe. Sztuczna inteligencja nie stoi jednak w kontrze do czegokolwiek, odzwierciedla tylko bieżący stan rzeczy. Oparta (głównie) o modele językowe, operuje jedynie na systemie kodów i znaczeń. To my ją 'wychowujemy', jeśli można to tak nazwać,  ucząc pewnej struktury, odzwierciedlającej mniej więcej naszą logiczną percepcję, nasz aparat pojęciowy. AI nie rozumie rzeczywistości jako czegoś ciągłego, zmieniającego się pozostającego w ruchu, ewoluującego zrelatywizowanego, tylko jako zbiór stałych elementów, które zostały wprowadzone do bazy danych i w ich obrębie się porusza. A elementy te już wprowadza człowiek, który może być dobry lub zły, głupi lub mądry, mieć rozwiniętą wyobraźnię lub nie, rozległą lub wąską wiedzę.... No i trzeba jeszcze dodać, że AI jest - na razie - tworzona do realizowania określonych zadań, co pokazuje, że człowiek jednak chce pozostać wolny i zrzucić na nią to, czego wykonywanie go ogranicza. Odszedłem trochę od tematu, a zmierzałem do tego, że AI będzie w stanie 'widzieć' różnice', o których piszesz, jeśli tego zostanie nauczona.  Chyba, że chcesz powiedzieć, że sam czujesz się trochę taką sztuczną inteligencją, bezdusznie programowaną do pełnienia określonych funkcji  narzuconych przez zewnętrzny, techniczny plan, a nie dzieckiem wychowywanym do samodzielnej realizacji siebie, w zgodzie z tym, czego AI jeszcze nie posiada (wolna wola, samoświadomość).
    • Na pierwszy rzut oka ma to być coś sonetopodobnego. Ale popłynęłaś po tym jeziorze... w szuwary, Środki artystyczne zostały dobrze dobrane. obrazy są plastyczne, żyjące, z łatwością poddają się wizualizacji. Tymczasem forma sprawia wrażenie bardzo nieudolnie skleconego pancerza, w którym wiersz się dusi i dogorywa, a to przez nienaturalne inwersje, a to przez brak rytmu, a to przez pokracznie poprzekręcaną gramatykę. W ten sposób od razu pokazujesz czytelnikowi wszystkie słabe miejsca, gdzie nie umiałaś sobie do końca poradzić z językowym budulcem. Niech będzie to zwykły, wolny wiersz, który uwolnisz z tego stylistycznego żelastwa, a jeśli koniecznie upierasz się przy sonetach, to trzeba więcej treningu, bo tu już 'intuicyjnie' się nie da.
    • Kluczowe pytanie - co to znaczy 'lirycznieć'?  Życie staje się poezją, to oczywiście wynika samo z siebie, ale interpretacja utworu musi wyjść poza zwykłe ubarwianie, upiększanie. Wpisanie wspólnie przeżywanego czasu w wiersz zdefiniowany jako określona struktura, ma charakter o wiele bardziej brzemienny w skutki. Liryka jest przede wszystkim poszukiwaniem formy dla emocji, a jakie to ma konsekwencje dla bohaterów lirycznych? Jeśli ich doświadczenia zostaną przeniesione w rzeczywistość metafor, wówczas okaże się, że współdzielenie codzienności jest zarazem tworzeniem jej tak, jak poeta tworzy swoje dzieło - budowaniem sensu (życia) poprzez indywidualizację tego, co ogólne i nieokreślone. Np. we fragmencie ze sklepem - wszyscy tam robią zakupy, ale dla bohaterów nie jest to zwykłe wyjście do sklepu, bo liryka tak manipuluje percepcją, aby mieli poczucie, że chodzi o coś zupełnie innego. Realność staje się umowna,  jej poszczególne elementy mają być tylko nośnikami czegoś, co istnieje jedynie w świadomości i  osób mówiących w wierszu. Upraszczając - lirycznieć to budować rzeczywistość i kod, który ją na nowo zdefiniuje (niekoniecznie werbalny), zgodnie z tym, jak w niej chcą funkcjonować bohaterowie wiersza, czy jak to sobie - wspólnie - wyobrażają.
    • Zastanawiająca przypowieść, w której prosta obserwacja przechodzi w trafną ekstrapolację. Gwarowa 'śleboda' dodaje wierszowi ciekawego smaku.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Porażająco głęboka refleksja na tle nieistotnej reszty.   Ale dam lajka, bo moc tej cząstki rekompensuje wszystko inne.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...