Day_off

[wierszyki]

 

 

Patrząc na świat przez pelargonie —

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 chmury suną gustownie,

jakiej nie użyć nomenklatury —

od dawna tutaj baba i nieżyt

 

przez pelargonie.

Zostaną po nas płatki czerwone,

wiatr je przegoni i asfalt wchłonie,

butni synowe dewotnych matek

i pelargonie, po których nosek

 

ściera się za mnie.

Odpocząć całkiem i od wszystkiego.

Zapachem przenieść się do pradziejów.

Przed tobą szereg wyzwań młodości,

a gdy urodzisz — dospać i dośnić.