Przesłanie Pana Incognito

[Gość]

Idź

 

Do lasu zielonego 

Wśród fauny i flory

Szukaj własnego Walden

 

Posadź drzewo wiadomości

Dobrego i złego

I parę grządek warzyw

 

Nie trać wiary

Niczym Hiob biblijny

 

Trwaj

 

Bądź skałą Aureliusza 

Gdy wody zwątpienia 

Zaczną się domagać 

Twojej złamanej duszy

 

Napisz ręcznie listy

Do swoich byłych miłości

One nie pamietają już Ciebie

 

I nie chciej by Cię przyjęto 

Do grona herosów

 

Dla Ciebie

Podmuch wiatru

Śpiew ptaków

Uśmiech ukochanej

 

Weź głęboki oddech

I nie żałuj

Nie żałuj niczego

 

Pracuj 

Za wikt i opierunek 

Świat nie potrzebuje 

Więcej bohaterów

 

Będziesz wiedział

Że żyjesz prawdziwie

 

Idź

[Bożena De-Tre]

@krys929 I chylę czoło przed Herbertem ...uznaję jego dumę i wielkość bo On Mistrz ukształtował mnie choć o tym nie wie przecież........zapachniało świadomie i przekornie myślę ''pracuj'' ''idż''.......gratulacje.

@Bożena De-Tre jeżeli tak żyjesz jak piszesz to ''czapki z głów'' jak powiedziałby mój tato. Pozdrowienia

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - podoba się - 

                                         Pzdr.

[FaLcorN]

@krys929

Dobra robota, "dźwignąłeś tę sztangę". Na portalu takich prób nie każdy daje radę.

Zasługujesz na tytuł chorążego myśli Herberta.

Udanego czwartku, pozdrawiam!

 

PS. Ciekawy tytuł

[Gość]

@Bożena De-Tre Dzięki za czytanie. Chciałem nawiązać do tego wiersza. Jakoś wczoraj zasypiając zaczęły pojawiać się pierwsze myśli i słowa. Cieszę, że się podoba. Pozdrawiam. 

@Waldemar_Talar_Talar

Dziękuję, również pozdrawiam. 

@FaLcorN Dzięki. Nie chcę porównywać się z Mistrzem, chciałem nawiązać do niego i przedstawić swoją wizję. Pozdrawiam.

[FaLcorN]

@krys929

Wartość nie potrzebuje porównań. Wartość jest w Twoim wierszu, a to znaczy że i w Tobie. Będzie mi miło jak mnie oznaczysz, gdy znowu ładnie zaświecisz. Dobranoc!

[Bożena De-Tre]

@FaLcorN …choćby ta myśl zatrzymana w locie jest wartością ,gdy człowiek w Świata pędzie zapomina że Człowiekiem jest.Pozdrowienia..

[FaLcorN]

@Bożena De-Tre

My sami stanowimy wartość, gdy potrafimy ją dostrzec. Wystarczy wdzięczność, a wszystko nagle ma wartość.

Pozdrawiam, dobrej nocy i czwartku.

Edytowane 28 Maja przez FaLcorN (wyświetl historię edycji)

[Gość]

Parafraza Mistrza, całkowicie odwracająca sens oryginał. To jest o tyle interesujące, że ten intertekst  ma charakter polemiczny. Odważnie wybrałeś Herberta i utwór, który przed kilka dekad był (zresztą nadal pozostaje) rodzajem etycznego drogowskazu i uczyniłeś go anty-moralitetem, w duchu voltaire'owskiego uprawiania własnego ogródka.

Przedostatnia cząstka mówi o prawdziwym życiu. Czym ono jest? Usunięciem się poza nawias? Zazdrośnie strzeżoną stefą komfortu? To jest prawda? Jaka? Czyja?  Utwór buntuje się przeciwko heroizmowi kondycji ludzkiej - ale czy to nie jest jednak jedna z filozofii utopijnych? Nawet broniąc zasadzonych warzyw w ogródku przed złodziejem, domu przed spaleniem się, reanimując człowieka na ulicy trzeba wyjść poza egoistyczne asekuranctwo. Czy jest tu miejsce na oddech? A co z sumieniem człowieka? Wiersz o nim nie mówi, a nawet jest głosem wygodnym dla tych, którzy nie lubią tego Gadającego Świerszcza  w swoim życiu. No chyba, że brniemy w totalną skrajność i skałę Aureliusza zastąpimy beczką Diogenesa.

[Wiechu J. K.]

@krys929 Sytuacje i okoliczności tworzą człowieka, same narodziny to tylko geneza, to przetwarzanie danych genetycznych i komponowanie nowej istoty, której zadaniem jest udoskonalanie umysłu i nadzorowanie oraz utrzymywanie tymczasowego cielesnego człowieka w dobrej formie, aby mózg mógł rozwijać się pozytywnie. Pozdrawiam :-)))