Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Nie przekonał mnie ten wiersz. Sprawia wrażenie, jakby pisała go bardzo młoda osoba, która niewiele wie o prawdziwym dorosłym życiu i sugeruje się powierzchownymi wyobrażeniami. To nie jest utwór kogoś, kto z niejednego pieca jadł, a raczej rodzaj apostrofy - do siebie samego(samej) jak już będę duży (duża), napisany z bardzo naiwnej perspektywy.

Spróbuj nie wymyślać sobie tematów, których nie dotknąłeś (dotknęłaś) własnym doświadczeniem, bo wtedy wiersz jest tylko pustą skorupką i traci wiarygodność. I zanim zaczniesz używać mowy wiązanej, zapoznaj się z tzw. bazą - jak stworzyć regularny rytm, jakich rymów unikać (np. gramatycznych: upadków/wydatków, wzmacniamy/doceniamy, itp.). Nie wiem dlaczego początkujący poeci z uporem porywają się na wiersze rymowane. O wiele łatwiej zacząć od wierszy wolnych, gdzie można skupić się na treści, obrazowaniu i języku.

 

Opublikowano

@Naram-sin Ten wiersz był pisany dla mojego młodszego brata, w zamyśle chciałam by był prymitywny i tak jak piszesz - chyba mi się udało. Co do rymów to dzięki za podpowiedź. Dla mnie to zabawa, odskocznia, sposób wyrażania swoich myśli i to nie zawsze w bardzo poważny sposób więc nieco krzywdzące jest stwierdzenie, że nie rozumiem tego tematu tylko dlatego, że wiersz napisany jest w takim przyjemnym stylu bez żadnych trudnych treści. 

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Mam zawsze przed sobą wiersz i wnioski wysuwam na podstawie tego, co widzę w tekście. Nie znam autorów ani genezy ich wierszy, a Twój tekst jest bardzo upraszczający. Nie wiem, w jakim wieku jest Twój brat, ale skoro piszesz o kacach, no to pewnie już co najmniej starszy nastolatek, więc bez wątpienia zrozumiałby mniej, jak sama to określiłaś, prymitywny przekaz. Może go nie doceniasz?

Edytowane przez Naram-sin (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @huzarc wcale nie musi, jest dużo ludzi przezroczystych:)
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Faktycznie. Udzieliło mi się. Typowe dla mnie od dziecka.
    • @Rafael Marius na ten moment nie wiem, chyba wolę w Polskę, do dużego miasta. Takie miejsca piękne to są jeszcze nieodkryte. Nie jeżdżę tam gdzie masówka. Możesz wyjechać w egzotykę i zachować na malarię, wszystko jest przerysowane. Teraz w hotelach ograniczają ci wodę, energię, jedzenie może być kiepskiej jakości. Bardzo mi się podobało morze i plaża w Danii Bellevue, tam bym wróciła do białego piasku i pięknych, białych domków. Jedzenie w hotelu było przepyszne, nabiał, ryby, wędliny. 
    • Sam podcina sobie skrzydła, tępy anioł masochista Drugi dopala kiepa, popadając w nowy letarg Trzeci chyba znieść nie może, krzyczy, boże!, drze się w niebo głosy  "Omnis est pillula", Po czym gasi sobie światło Świat staje na głowie i traci równowagę  Ale zaraz przyjdą nowi - nie, jeszcze chwila  Pierw temu krew kołnierz ozdobi. A cała ta reszta, masa w szarych bluzach  Volks populi, vox Dei - a nikt nic nie mówi  Toteż Bóg nie żyje, albo tonie w błocie W taki oto sposób, owce pasterza zjadły  A teraz zagubione, tworzą nowe prawdy  I ci wszyscy ludzie, niezrównanie równi Co niespokojnie drzemią  Pójdą równym tempem na spotkanie z ziemią  Pewne jedno - wszystko spadnie,  Tak świat nas dokurwił nieładnie, Widziałeś tupoleva jak zamieniał w popiół drzewa Bez odbioru, bez odbiorców, Jak te śmieszne sporne sprawy Stal, drzewa i rosnące podziały  Zaprawdę upadek wspaniały   Zresztą nic nie ma znaczenia,  w świecie ludzi bez cienia Patrz, za wami wszystkimi  Już go dawno nie ma Jak ma być jak wszelkie światło gaśnie? Zwłaszcza w oczach ludzi których trzeba tu najbardziej Latarnie oświetlą tylko rozpalone stosy Spłoną na nich wszytkie nie zadarte nosy - Pokłosie postępu opłacone w duszach Tak się nam maluje złota przyszłość  Tego świata, w rudawym kolorze płynącym po krzakach  Topielcem dryfującym w jeziorze  Coś być może jeszcze wprawne oko dostrzegłoby w niespokojnej toni, lecz Czas ucieka, więc uciekam i ja  Bez perspektyw, a przeszłość goni... Koniec historii
    • @Rafael Marius O, ktoś tutaj kiedyś pisał tak pod każdym wierszem. Dzięki :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...