Pole

[Dominika Moon]

Kazali mi wiatru szukać w polu 

To poszłam 

 

Widziałam ślady po drodze 

Bezpańskie słowa 

Znalazłam pochwały z chwastami wrośnięte w ziemię 

 

Wyrwać? 

Zostawić?

 

Obietnice wyryte na drzewie złamanym

Bez liści

Suche w środku 

 

I gniazdo na środku z zapewnieniem, że ktoś wróci 

 

Znalazłam

Edytowane 11 Maja przez Dominika Moon (wyświetl historię edycji)

[violetta]

Trzeba iść za głosem Pana, a nie za ludźmi:) i co tam można znaleźć, nic;)

[Robert Witold Gorzkowski]

Bardzo mi się podoba Twój wiersz można go interpretować na wielu płaszczyznach i zmusza do myślenia sprawia że nie można przejść obok niego obojętnie.

[andreas]

@Dominika Moon Świetne te "pochwały z chwastami" i w ogóle cały wiersz.

Pozdrawiam.

[Witalisa]

@Dominika Moon – wrażenie swobody w "nawijaniu" kontekstów.

(W ostatnim wersie powtarza się "obietnica" i chyba to nie jest tutaj najwłaściwsze słowo, chyba że powtórzenie jest celowe).

[Dominika Moon]

@violetta i za swoim głosem też :) pozdrowienia!

@Robert Witold Gorzkowski Bardzo mi miło! Dziękuję i pozdrawiam:)

@andreas Dziękuję! Czasami komplementy idą w parze z solą..

Pozdrowienia 

@Witalisa Pełna zgoda. Dziękuję za zwrócenie uwagi!

Bardziej zapewnienie rezonowałoby z gniazdem. 

Dziękuję!

Pięknego dnia!

[violetta]

@Dominika Moon człowiek jest tylko człowiekiem:) są fajne momenty :)

[Alicja_Wysocka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Wiesz co, nie wiem. Chwasty to samosiejki, z jednej strony zabierają miejsce i powietrze, temu co dobre, a jak wyrwiesz i zostawisz obok, to potrafią ukorzenić  się i odrosnąć. Najlepiej odsunąć je daleko, może tyle pożytku z nich będzie, że posłużą jako nawóz.

Przeniosłam sobie Twój obraz też na ludzi  :)

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - Kazali mi wiatru szukać w polu - super - 

                                                                                        Pzdr.usmiechem.

[Jacek_Suchowicz]

kazali ci szukać wiatru w polu

znalazłaś pochwały pośród chwatów

troszeczkę obietnic zeschłych - bolą

obietnica powrotu podnosi nastrój

 

milczące nadzieje tańczą z wiatrem

a wokół czy coś się odmieni

codziennie chcesz znaleźć wiatr na polach

będziesz tak chodzić do późnej jesieni

 

pozdrawiam

[Dominika Moon]

@Alicja_Wysocka Ciężko określać tym mianem kogokolwiek, trochę jak rzeka ze skazą, jakimś kwasem, przypadkiem aby siebie nie poparzyć. 

Ale wszelkie niedogodności owszem.. słowa.

Dziękuję za ciekawą analizę.

Pozdrowienia:)

@Waldemar_Talar_Talar dziękuję;) pozdrowienia!

[Witalisa]

@Alicja_Wysocka – tu można się dopatrzyć nawiązania do przypowieści o chwaście (Mt 13, 24–30), w której pozwolono obojgu róść do żniw, by nieopatrznie nie uszkodzić zboża (i w dodatku chwasty nie są tam samosiejkami – nieprzyjaciel posiał).

[Alicja_Wysocka]

@Witalisa  Oczywiście, pozwolono obojgu róść, tym bardziej, że kiełkujące rośliny były do siebie bardzo podobne, czas miał pokazać kto jest kim, lub co jest czym.

Znam tę przypowieść, ale nie przyszła mi do do głowy :)

[Rafael Marius]

@Dominika Moon

 

A może to tylko gruszki na wierzbie?

[Roma]

Sugestywnie, bez zbędnych słów. Bardzo dobrze, według mnie, poprowadzony wiersz. I czuć w nim emocje... Lubię takie pisanie. Pozdrawiam.

[Dominika Moon]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Lub śliwki na sośnie :)

 

Warto sprawdzać nasze pole.. czy ugorem nie stoi, czy bezpańskie słowa się nie zalęgły. 

Pozdrowienia.

@Roma cieszę się, że przypadł Ci do gustu. Dziękuję. 

Spokojnego wieczoru.

[Gość]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Przypuszczam, że po coś to jest, ale...

 

Wiersz wykorzystuje zderzenie się dwóch powiedzeń - o szukaniu wiatru w polu i o rzucaniu słów na wiatr. Rozwija się dokładnie w miejscu, gdzie krzyżują się ich znaczenia.

Edytowane 11 Maja przez Naram-sin (wyświetl historię edycji)

[Dominika Moon]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję za komentarz - to dla mnie bardzo wartościowe.

 

Ten utwór, według mnie, ma znaczenie tafli - płaszczyzny, która zderza się ze sobą i o siebie, w czasie, emocjach i innych strukturach.

 

Kiedyś i teraz, co było i co jest, i co może się wydarzyć - z nutą nadziei...

„Ostatnia umiera nadzieja” ale zanim... sprawdź.

 

Zderza się więcej kontekstów, jeśli pozwolimy im być wolnymi w znaczeniu.

 

Pozdrowienia.

@Jacek_Suchowicz Dziękuję za poetyckie nawiązanie.

Wybrzmiało to jak echo tego samego wiatru.

 Pole nabierze innych kolorów i może człowiek do tego czasu zmądrzeje. 

Pozdrowienia.

[[email protected]]

@Dominika Moon Zawiał od północy,
                                 patrz i stroi fochy!

[Dominika Moon]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Czasem przydałby się nawet mroźny, lodowaty..

Rozwiałby wątpliwości i przegonił do domu. :)