Dla mojego kochanego taty

[Robert Witold Gorzkowski]

 

Ojcze 

a może tato 

nie to za ciepło 

a życie takie szorstkie 

pobujałbym się jeszcze na twojej stopie 

wtulony w ciepło twojej nogi 

pojeździłbym jeszcze na barana 

szarpiąc cię beztrosko za włosy

tylko ty i ja

umorusany gdy mnie karmiłeś 

upłakany jak popuściłem

biegający z samochodzikiem na sznurku 

za Twoim cieniem 

za Twoim zapachem

za Twoim ojcostwem i uwielbieniem

gdybyś tylko zechciał podnieść mnie z podłogi 

zaspanego

ze ściśniętym misiem w dłoni 

gdybyś tylko o mnie nie zapomniał

gdybyś wszedł do mojego serca 

i mnie przytulił

gdybyś umierał ze mną ze strachu

gdybyś otworzył serce swojego pokoju 

i gdybym się ciebie tak bardzo nie bał przytulić 

tak bardzo bym Ciebie kochał 

tak bardzo jak ty teraz tego chcesz 

a ja kiedyś

chciałem

 

 

Edytowane 10 Maja przez Robert Witold Gorzkowski (wyświetl historię edycji)

[andrew]

@Robert Witold Gorzkowski

Zbyt często,

czekamy na kiedyś. 

 

Pozdrawiam serdecznie 

Miłego dnia 

[Marek.zak1]

Pięknie to napisałeś. M.

[moina]

@Robert Witold Gorzkowski 

Wybacz za pytanie 

Oświeć mnie ...ale mam wrażenie że to nie jest "prosta" relacja?

[Robert Witold Gorzkowski]

@Domysły Monika tak dokładnie to napisałem. I to czego nie było i to co było w zamian za to czego nie było. Surowy niedostępny ojciec - kiedyś 

[moina]

@Robert Witold Gorzkowski

Pozwolę sobie na kilka słów…

Jako ojciec - czasami trzeba dorosnąć do pewnej postawy, do roli, jaką niesie życie. Niestety nie każdemu się to udaje.

 Jako syn - z pełną świadomością, z próbą rozliczenia, ale i - mimo wszystko z pragnieniem miłości.

Choć z tego tekstu może to nie wynikać, ona nadal gdzieś jest. 

Bardzo wzruszające bardzo 

[Robert Witold Gorzkowski]

@Domysły Monika dlatego ma tytuł dla mojego kochanego taty a nie np ojciec to brzmi dumnie

[Waldemar_Talar_Talar]

Witaj - wiersz boli  - bać się przytulić do ojca - smutne to  - 

                                                                                                   Pzdr.

                                                                                           

[Deonix_]

Lubię takie wiersze, lubię, gdy podmiot liryczny ekshibicjonistycznie się odsłania

i ujawnia wszelkie swoje bolączki, sama nieraz takie pisuję...

Ale ich osobisty charakter sprawia również, że trudno się je komentuje...

 

Jeśli pozwolisz, zawrę poniżej parę uwag:

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

wg mnie można usunąć; to wynika z treści utworu

do złączenia

 

Ponadto, zdecyduj się,

czy zaimki osobowe i dzierżawcze kierowane do adresata będą pisane dużą,

czy małą literą, bo póki co jest różnie.

 

A co do treści - rozumiem ten ból nieobecności i odrzucenia. 

Przytulam. 

 

Deo

[moina]

..."za Twoim ojcostwem i uwielbieniem"...

Nie chcę się "wymądrzać", ale wydaje mi się, że dzięki temu wszystko wybrzmiewa jeszcze mocniej.

 

[Robert Witold Gorzkowski]

@Deonix_ @Deonix_ @Deonix_ to jest mój sposób na odreagowanie piszę pod wpływem chwili i nie zastanawiam się jak to odbiorą inni zwykle to jest szybki proces wylewam myśli potem kilka razy poprawię i przechodzę do nowych spraw bo życie ich niesie każdego dnia bardzo dużo praca zawodowa nie pozostawia mi dużo wolnego czasu więc moje myśli takie są niedoskonałe ale myślę że przez to prawdziwe

bardzo rzadko piszę o czymś czego nie doświadczyłem szkoda mi na to czasu

 

@Domysły Monika dlatego ma tytuł dla mojego kochanego taty a nie np ojciec to brzmi dumnie

@Deonix_ a jeszcze o z dużej litery Twoim to tak jak w kościele wiesz że jest siła wyższa którą musisz czcić ale jej nie widzisz i na końcu Ciebie z dużej litery bo to nie odnosi się do czynności która osoba powinna wykonywać lub nie to tęsknota za miłością tej siły wyższej lub wyidealizowanej osoby

[Jacek_Suchowicz]

@Robert Witold Gorzkowski

mocne i smutne ale prawdziwe

 

jaką miłość damy dzieciom

taka wróci do nas jutro

chłodna zimna wróci echem

będzie żebrać wręcz o czułość

:))

 

[Gość]

Bardzo osobisty, szczery wiersz. Bujanie  na stopie - rewelacyjne. Do podkreślenia jako bardzo dobre - bieganie z samochodzikiem za ojcowskim cieniem i wspólne przeżywanie strachu. Utwór obrazowo i dojmująco prezentuje ogromny potencjał, jaki drzemał w tej zmarnowanej relacji.

Edytowane 10 Maja przez Naram-sin (wyświetl historię edycji)

[Deonix_]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Rozumiem. Z tym że ja swoje niedoskonałości zwykłam umieszczać w Warsztacie,

z myślą, iż może z czasem się oszlifują :)

Skoro akurat w tych miejscach te zaimki mają szczególne znaczenie, to może warto je zaznaczyć podkreśleniem, pogrubieniem lub wpisać wielkimi literami po całości, bo w przeciwnym razie, na tę chwilę wyglądają dla mnie jak techniczna niedoróbka :) Ale to tyle mojego :) Miło, że się odniosłeś do moich uwag :)

 

Deo

[Robert Witold Gorzkowski]

no cóż każdy ma do tego prawo gdy czuje się niepewnie.

 

[Wiechu J. K.]

@Robert Witold Gorzkowski Wiele wierszy jest poświęconych mamusiom, odsuwając nieco w cień tatusiów. Ten wiersz dedykowany tacie przypomina o tym, że jest dwoje rodziców. Pozdrawiam.

[Dominika Moon]

Bardzo poruszający tekst. Tak, jak poprzedni rozmówca to zauważył - często ich niedoceniany, spychamy w kąt, a jak ważną rolę odgrywa w naszym życiu, ile pewności siebie dodaje i buduje naszą twardość, by stąpać po tym świecie wśród obcych..

Pozdrowienia.