„TITANIk”

[Michał Czachorowski]

Płyniemy przez nieznane morza i oceany, wypływając z małych źródeł, które przeradzają się w rzeki.

Płyń tym statkiem tak długo, jak tylko chcesz.

Patrz na krajobraz, który cię otacza —

a gdy spojrzysz w taflę wody i ujrzysz swoje odbicie,

zobaczysz na twarzy spokój ducha.

 

Jeśli jednak masz wątpliwości —

wskocz do wody i przesiądź się na inny statek.

 

Przecież potrafisz pływać.

A jeśli jeszcze nie — nauczysz się.

Potrzebujesz tylko odrobiny czasu w czyśćcu.

 

Strach nas przywiązuje jak kotwica do dna oceanu.

[Alicja_Wysocka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 Inny, nowy też się może rozbić.

[violetta]

@Michał Czachorowski ostatnio mi się śnił, że pływałam i to był miły sen:) mam takie fazy, że bym mogła żeglować:)

[Naram-sin]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Początek swoją melodią i formą przywodzi na myśl prozę poetycką Zdzisława Bieńkowskiego:

 

Rzeki zanoszą się łąkami z radości i nieba, którym płyną. - Z. Bieńkowski.

 

Korpus wiersza mógłby być rozmową z guru, przywódcą duchowym.

 

Puenta bardzo prawdziwa. Prawdziwa wolność w życiu człowieka zawsze zaczyna się od odwagi.