Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

 

Kazali gonić króliczka.

Właściwie sam sobie najbardziej nakazałem.

Wiedzieli, choć ja z początku nie zdawałem sobie sprawy

że króliczka dogonić się nie da.

 

Zrezygnowałem, choć niemożliwe jest rejterować.

 

Gdzieś polubiłem i możliwe, że w międzyczasie

grono artystyczne najbardziej.

Króliczka dostrzegłem w sobie jak oni i jak oni

zacząłem przed króliczkiem w sobie uciekać.

No niestety, nie szło dać nogi.

 

Wyjściem mógłby być amorfizm.

Dążę i drążę, ale w świecie światopoglądowym

i on jest niemożliwy.

Tezy, prawdy i kłamstwa otaczają cię okrutnie.

Zawłaszczają ciebie bardziej niż najbardziej. 

 

Radzą, goń, uciekaj, zmieniaj, ale polub siebie.

Ale dlaczego tak robią? Dlaczego w istocie?

 

Ano dlatego, że spokojniej pogodzisz się z przegraną.

Bo w zasadzie, w regule i w założeniu

z niemożliwością nie wygrasz i tak.

Labirynty i baseny tak już mają. Konstrukcja taka.

Właściwie chyba chodzi tylko o to, by pięknie przegrać.

Efektywnie lub chociażby efektownie.

 

I może ci co bardziej to wiedzą, może ciut więcej

się śmieją. Śmieją się z siebie, z ciebie, czy ze mnie?

 

Warszawa – Stegny, 04.05.2025r.

Edytowane przez Leszczym (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Leszczym ciekawy dla mnie jest tu motyw basenu, bo labirynt ok. rozumiem jest zagmatwany , ale basen jest prosty, zresztą nie wiem o jaki basem chodzi, bo mówi się np. basen morza tego czy innego, ale morze jest otwarte, choć niewątpliwie skrywa tajemnicę, tu jednak mowa o konstrukcji. 

Przegrana i kwestia wyboru, a może nie mamy wyboru, bo w tym wierszu chyba o to chodzi 

.P.S.

Lubię Warszawę i będą  tam niedługo na Pradze. Ciekawe jak się na co dzień mieszka

Pozdrawiam serdecznie Kredens 

Opublikowano

@Wielebor Nawet jak nic nie znaczę, a chciałem tak kiedyś, to i tak ciebie przycisną byś im coś oznaczał. Na tym forum przypisuję sobie tylko to co tutaj jest. I tylko nie pytaj mnie co jest, a czego nie ma :))

@Stary_Kredens Ogólnie Stegny, więc basen morza Śródziemnego co najwyżej...

Opublikowano

@Leszczym  Trochę od rzeczy, a dwa króliczki jednocześnie da się gonić?

A dwie kobiety na raz kochać?

 A teraz do wiersza, myślę tak sobie, że musisz pisać chyba szybko, tak szybko jak myśli przychodzą Ci do głowy. Jak nie zapiszesz, uciekają jak króliczki.

Pozdrawiam :)

Opublikowano

@Alicja_Wysocka Tekst opracowałem na bazie korespondencji. Koncepty tak szykuję. A potem rzeczywiście szybko wklepuję je w tekst. Koncept chodzi za mną czasem 2, 3 dni, a realizacja no to rzeczywiście szybciutko. Taką mam technikę, ma to ujmy, bo ma, ale ma i zalety. Ja akurat lubię spontan :) Również pozdrawiam. Można kochać dwie kobiety na raz, podobnie jak można zakochać się w dwóch mężczyznach. No ale to może trzeba by było wejść w tezę prawdziwej miłości. Tylko, że tutaj i teraz każda teza ma siłą rzeczy kontrtezę. Argumenty obrastają w kontrargumenty. Szereg dowodów też jest sobie przeciwnych. I tak dalej :)

Opublikowano

@Alicja_Wysocka W największym skrócie nie gonię za żadnym kobiecym króliczkiem. Za męskim też nie. Ogólnie 2 kobiety z którymi coś bym się próbował może połączyć mi generalnie odmówiły. Ale to nie zmienia tezy że można kochać na raz. Chodzą takie historie po ludziach. W sztuce natomiast uciekam raczej przed króliczkiem. I właściwie najbardziej przed sobą. Tak, tak, tymczasem :)  

@Rafael Marius Niestety właściwie tak się nie da. Żałuję, ale to niemożliwe. Im bardziej próbujesz tym bardziej dowodzisz, że tak jest. 

Opublikowano

Odkopałem dziś Z. Bieńkowskiego i jako bonusik do poetyckiego kalendarza zdzieraka wrzucam:

 

Skupienia wyposaża myśl w ostrość i przenikliwość, by była jak nóż i laser. - Z. Bieńkowski

 

Większość myśli w Twoich wierszach ma ADHD. To nie znaczy, że są złe, to znaczy, że generują wokół siebie zbyt dużo chaosu.

Opublikowano

@Naram-sin Ojej to teoria tabelkowa ze świata medycznych. Jak jesteś energiczny i działasz to podpadasz im pod ADHD. Jeśli natomiast siedzisz sobie spokojnie to zaraz przypiszą natłok myśli. Generalnie pytanie brzmi czy jest u Ciebie ok. Dobre to pytanie. Ale w świecie dalekim od OK jakoś tak trudniej, aby w Twoim życiu było OK. A dodatkowo im jesteś starszy tym generalnie z różnych względów bywa nie ok. Chyba jednak dużo z nas obserwuje, że jakby nieco rozszalało się na morzu. Świat artystyczny ma też to do siebie, że rozdrapuje. I w pewien sposób jątrzysz swoją ranę. No chyba że w pisaniu bardzo daleko odejdziesz od siebie i będziesz mega się zasłaniał. I to mogłoby być całkiem dobre podejście. Ale jest pytanie, czy takie teksty są wartościowsze z punktu widzenia artystycznego? Mogą być, bo mogą, ale mogą też nie być. Mnie się wydaje, że pisać należałoby generalnie bliżej siebie. 

Opublikowano

Nie napisałem, że Ty masz ADHD, tylko że Twoje myśli nie mogą usiedzieć spokojnie na miejscu. Biegają bezładnie po wierszach, jest ich za dużo, nie panujesz nad nimi,  nie dajesz im czasu, żeby się wyszalały, zanim usiądziesz do pracy z nimi. Efekt jest taki, jakby się słuchało dwudziestu osób przekrzykujących się w tym samym czasie. I w rezultacie w tej kakofonii mentalnej nie słychać nikogo. Nawet tzw. strumień świadomości musi dokądś płynąć, o ile nie jest to pisanie np. terapeutyczne.@Alicja_Wysocka wiele razy już delikatnie sugerowała, żebyś się tak nie spalał. Pisz ile chcesz, zapisuj tony papieru, jeśli masz taką potrzebę, ale potem dokonuj jakiejś selekcji, zapytaj sam siebie, o co mi wtedy, w tamtym momencie chodziło i co z tego mojego materiału warto wybrać.

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

W tym sęk, że to Twoje własne myśli odciągają Cię od Ciebie, wyprowadzają na jakieś dziwne manowce.

Opublikowano

@Naram-sin Ogólnie tak robię. Generalnie poezję.org traktuję jak warsztat. Moim celem jest uzbieranie tekstów pod książkę satyryczną, czwartą moją zresztą. Chciałbym żeby była dobra i odkrywcza i zabawna. Planuję zająć się nią po wakacjach najwcześniej. Moim wyznacznikiem ma być w założeniu śmiech. Mam w planach wybrać najbardziej prześmiewcze teksty. Do tego robię 15 piosenek. I to właściwie tylko tyle. Wbrew może statystykom nie bardzo poważnie traktuję swoją obecność tutaj. Poza na forum literackim nigdy nie była moim największym celem. Ty z kolei zauważyłem lubisz skrytykować. I dobra Twoja krytykuj, znam sugestie Alicji, a robię swoje. Jeszcze raz podkreślę, że moim głównym celem jest książka nr 4. I również, za co mnie ganią, chciałbym żeby to była sprzedażowa książka. 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @huzarc   wiersz trudny, głęboki, ważny.   czytam go jako apel do nas, do społeczeństwa.   odzyskajmy myślenie i język, aby obronić swoją tożsamość przed systemem, który jest jednocześnie totalitarny i wadliwy.  zachowajmy zdolności do głębokiej empatii i widzenia przyszłych konsekwencji, zanim wszystko sprowadzi się do zimnych liczb. dostrzeżmy niepozorne zło zanim ono stanie się rzeczywiste.           na marginesie. skandynawscy kryminaliści -  to ci z powieści Jo Nesbo i Stiega Larssona. zachęcam do lektury : Policja, Upiory, Pragnienie oraz Millennium. warto !!!!       świetnie napisany wiersz !!!!!!  
    • Sypiam mało. To dlatego nie śnię. Żadnych obrazów, które widziałem w muzeach, żadnych postaci. Głuchy dźwięk przy pukaniu – wieczny ja, moja beautiful skull, my beautiful scalp. Klątwa dziewiątej symfonii – skoczne rondo lub szybki finał, kakofoniczny wrzask jak wyrok u neurologa – z drugiej strony neuroplastyczność, nowe połączenia dendryt – akson są jak koleje do nieznanych miejsc – gdzie mnie nie było, gdzie byłem, z kim, wczoraj, dziś – piłem, nie pamiętam nic, nie łykam nic na niepamięć i to samo nic, w listopadowych barwach, nudzi mnie. Ach, jaki czuję się zmęczony! To nic. Żadnych ciemnych obrazów! Żadnych kobiet bez oczu! Odejdź Modigliani! Dajcie mi dobry tekst, nie nic! Jedynie tekst, aktorów, dwie aktoreczki z pasją. Karta za kartką – dobre szycie – zanim padną, kartka po kartce, moje wierne psy, do nóg. Kompulsywnie, metodycznie – jak by powiedział Stanisławski (od ilu lat już gnije i w nosie ma method acting) po raz trzeci, oglądam dokument o van Goghu – jak można tak spieprzyć kościół w Auvers, sam bym nie kupił takiego obrazu; już bliższa mi postać doktora Gacheta – doktorat z melancholii, paskudna choroba mówiąc między nami, sypiam zbyt mało, żeby pisać o onirycznych postaciach, krajobrazach, Bogu. Żadnej ołowianej bieli! Jestem udręczony – odpalam papierosa za papierosem, przesypuję resztki wspomnień o tobie z dłoni do dłoni między rozedrganymi palcami, drążącym językiem spijając z podłogi uciekającą przestrzeń, czas.  
    • @Leszczym Musiałem odpocząć - zastanowić się, kiedy byłem najszczęśliwszy, czy wtedy, gdy publikowałem tutaj, czy tam, w pismach - tutaj. NIe przesadzaj z erudycją, podstawowa wiedza nieco czasem poszerzona i wielkie braki w niej. Dziękuję, że jesteś. 
    • @markchagall Świadomość to latanie pęknięć. Ale bardzo trafnie. 
    • @Robert Witold Gorzkowski   Robercie.   najważniejsze Święto - NIEPODLEGŁOŚĆ.   uczciłem jak należy bo kocham swoją Polskę.   ale wiersz - on jest o miłości. nie mogłem się powstrzymać :)   dziękuję.       @m1234   niezwykły komentarz      i wspaniałe granie !!!!!   dziękuję :)      
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...