nic nie robiąc

[Jacek_Suchowicz]

O kilka przecznic marzeń mijamy się codziennie,
chwytając strumień zdarzeń i świat na pozór zmienny.

Liczymy; dni, godziny, by coś tam pleść minutom,
osądzić bez przyczyny, zamartwiać się o jutro.

W zadumie, się zatrzymać, chorując na samotność,
pod dywan przeszłość zamieść, girlandą zdobić okno.

Uśmiechem oczarować, w niebiańskim uniesieniu,
zaś łzę w poduszkę schować cedując grymas cieniom.

Budować zamki z piasku, chowając się przed sobą
i stale zgłaszać akces - lecz w sumie nic nie robiąc.

Przeżywać po raz enty, bujając gdzieś tam w chmurach,
kolejne sentymenty. Już dość to wszystko bzdura.

Liptona blaskiem parzę, księżyca chłonąc pełnię,
znów kilka przecznic marzeń miniemy się codziennie.

[Alicja_Wysocka]

@Jacek_Suchowicz 

I tym sposobem

od nicnierobienia

można bezczynność

w wiersz pozamieniać  :)

 

 

Edytowane 6 godzin temu przez Alicja_Wysocka (wyświetl historię edycji)

[Roma]

świetny!

Podoba mi się jak płynnie zakończeniem zahaczyłeś o początek. Treść i sposób w jaki ubrałeś ją w słowa bardzo do mnie przemawia.

Pozdrawiam :)

[Kwiatuszek]

@Jacek_Suchowicz Boże, jaki cudowny wiersz! Ma ochotę się go czytać tam i z powrotem. Płynie tak pięknie, przekaz , wogóle wszystko. Wow! Pozdrawiam!

[andrew]

@Jacek_Suchowicz

Warto zauważyć,

że niestety życie jest jedno. 

 

Pozdrawiam serdecznie 

Miłego dnia