Perpetuum mobile

[Stary_Kredens]

Chcę by moja historia trwała 

ale ona się zatrze

nawet jeśli zostawi ślad

może być na piasku zmyje go fala

może być na skale zetrze go wiatr

różni je tylko czas

 

A on się nie spieszy

ma czasu mnóstwo całą nieskończoność 

perpetuum mobile

nie potrzebuje zasilania

bez początku i końca 

drwi z moich chętek trwania

 

Mogłabym go przyrównać do ślepca 

który idzie przed siebie

bez drogowskazu lecz

jeśliby chciałoby się nim pokierować

wskazać mu drogę 

to odpowie że na to nie ma

czasu

 

Lecz jeśli tak jest

jeśli tak idzie nie bacząc na nas

w czasie bliskim i dalekim

jak my mamy odnaleźć drogę 

to my jesteśmy wciąż ślepi 

[aff]

 

Tak jakby odwróciłaś nasz porządek i odwieczną siłę niszczenia nazwałaś maszyną, która działa sama i bez końca. A wszystko inne to tylko przeciwdziałanie takiej inercji. 

Mpże wcale nie działa bez niczego, tylko nas potrzebuje?

Ja sobie myślę, że jakby to na zawsze miało zostać, co ciągle mi się nie udaje, to może i lepiej, że takie tylko na pewien czas, wiec w przybliżeniu bliższe zera..

Pzdr

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

[Marek.zak1]

Wiersz o poszukiwaniu drogi, celu, sensu. Przemijanie, to następstwo ograniczonego czasu, jaki mamy tu na ziemi. Zawsze takie wiersze czytam z zaciekawieniem. Pozdrawiam serdecznie.

[Stary_Kredens]

@Marek.zak1 dzięki za zaciekawienie, myślę, że z czasem każdego dopadają takie refleksje, ha trudno trzeba się z tym pogodzić 

Kredens pozdrawia 

@aff czas to jedna z wielkich zagadek, np to , że płynie tylko w jedną stronę, ale czy tak jest na pewno? Może w pewnym momencie wszechświat zatrzymuje się i wraca z powrotem do punktu wyjścia i tak bez przerwy wszystko się powtarza a my żyliśmy już po wielokroć? Takie tam rozważania 

Kredens pozdrawia 

[Jacek_Suchowicz]

czas nas wciąż więzi tu na tej ziemi

w wyższych wymiarach już nie istnieje

uczy pokory potrafi zmienić

aby na końcu w nieznane przenieść

:)

[poezja.tanczy]

@Stary_Kredens

Bo ten spacer, skąd się wzięło

Gdzie marzenia, jak ucięło

 

Świetny wiersz!

Pozdrawiam,

M.