Blask Nocnego Potoku

[BajkoPisarz]

Blask Nocnego Potoku

 

1

Galopuje łania po chmurzystych

polanach,

gania za purpurowym krokusem.

Tupie w drobne tafle wody,

przeżuwa gałązkę na skrawku jeziora.

 

2

Przebiera stopy mrukliwego lisa,

podpiera nimi zardzewiały wagon złota.

Szyny zataczają uśmiech w martwej ranie,

płyną w morzu rozżarzonego metalu.

 

3

Bure gwiazdy kołyszą swym blaskiem-

kołyszą cichym potokiem ulic.

Słońce chowa się za krakowską katedrą,

księżyc marudnie ciska swym okiem.

 

4

Kreśli łania piórem – o nijakim atramencie.

Kołacze do drzwi kamiennej chatki.

Na dzwonku gryzmoli wyblakłe znaczki,

mętnym obrusem niebo przewraca.

 

5

Lecz…

Ucieka przed chłostą myśliwego,

krzycząc:

„Chyba coś mnie draśnęło,

coś skruszyło me kości!

O wielkie gwiazdy, o wielkie słońca!

Przykryjcie mój krzyk, mój ból,

wielką rozpacz...

Przykryjcie!”

[mariusz ziółkowski]

@BajkoPisarz Ależ mi się to podoba!!! Cały tekst naszpikowany metaforami. Dla mnie uczta. To pierwszy Twój post, ciekawe co będzie dalej. Pozdrawiam.

[BajkoPisarz]

@mariusz ziółkowski Dziękuję bardzo! Mam wielką radość, że utwór się Panu spodobał. Pozdrawiam.

 

[Łukasz Jasiński]

Ładnie 

 

Łukasz Jasiński 

[violetta]

Dużo się dzieje:)

[Leszczym]

@BajkoPisarz Żebyś Ty chociaż bajki pisał :))

[BajkoPisarz]

@Leszczym?

[Leszczym]

@BajkoPisarz Słuchaj nie wiem, ale na mój gust napisałeś niebajkę i to wcale nie jest wytyk, co to to nie...

[BajkoPisarz]

@Leszczym Zgadzam się, to nie jest bajka, moim zamysłem nie bylo jej napisanie.