Wąpierz

[Wakss]

Z twej czaszki sączy się szkarłatna krew
Spijam ją, sunąc wśród krwinek zgrabnie
W szyję się wbijam, sztyletami bladymi
Bursztynem spowite, wartością podniosłą

 

Ongiś z lustrem spękanym się poznałem 
Miła mi wtem, sekret wiekowy zaznała
W noc smolistą, światła gwiazd pękły 
Z wrzaskiem spadły w grzęzne moczary

 

Strachem opięta, do drzwi przyległa
Czerwień w ślepiach mych rozpłonęła
Tępo opadła na posadzkę chłodną 
W posoce leżę, ze snu ją wzbudzając 

Edytowane 1 godzinę temu przez Wakss (wyświetl historię edycji)

[Domysły Monika]

@Wakss no proszę ja Ciebie..

Brzmi jak sztuka teatralna 

[Deonix_]

Patetyczne i zakrętaśne strukturalnie, 

trochę ciężko mi się wczuć w ten klimat..

Parę drobiazgów do poprawki:

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

 

Poza tym:

A może wyznała? 

 

Ogólnie wiersz dla mnie trudny w odbiorze, prawdopodobnie przez archaiczną stylizację. 

Aczkolwiek... zalążek klimatu w nim jest :)

 

Pozdrawiam, do poczytania :)

 

Deo