Zgłoś

@Wakss Wiersz ma ciekawy pomysł — pień jako świadek historii to mocny obraz. Ale nadmiar archaizmów (jeno, któreż to, ongiś) brzmi trochę zbyt stylizowanie i może utrudniać odbiór. Gdyby były użyte konsekwentnie – mogłaby to być pełna stylizacja, a tak chwilami robi się sztucznie. Rym pojawia się tylko miejscami, więc może lepiej całkiem z niego zrezygnować albo uporządkować. Najmocniejsza scena to ta z Nietzschem – bardzo obrazowa i emocjonalna, warto może oprzeć na niej cały utwór.

Witaj - Jedyne, na co liczę, to na mocno kolorową tęcze, bezchmurne niebo i słońce.             I tak trzymaj  nie gub się  -                                                              Pzdr.uśmiechem.   

Najpierw woda podmywa brzeg. Za drugim razem, przerywa wały.  

@annzau ... złote twoje myśli  płyną rwącym strumieniem  wśród kaskad spiętrzonej wody  lśnią jak diamenty  warto nie być ślepym i gluchym czas zbyt szybko płynie  ... Pozdrawiam serdecznie 5 Miłego dnia 

Mierz siły na zamiary Nie zamiar według sił Aż z planów srebrnozłotych Zostanie proch i pył   Głową sięgaj wysoko Ponad powłokę chmur Aż zgubisz róg złocony I czapkę z pawich piór   Pałace stawiaj nowe Wśród strzechą krytych chat Opiewaj w słowach wielkich Okrutny obcy bat   Twórz księgi i obrazy Z marmuru rzeźby trzy Choć rzeczywistość szara Zewsząd swe szczerzy kły   Wobec zagrożeń świata Modlitwy nowe pisz One mur stworzą gruby Nie przejdzie przezeń – mysz   Gdy historia bezbronnym Znowu zaskoczy cię W plecaku miej butelkę Z wierszami kartki dwie     Słów wielkich miej manierkę Jeden dziurawy but Gitarę poszczerbioną Medalik zestaw nut   Kiedy nabojów braknie Weź waleczności wór Eposów starych komplet I gregoriański chór   A gdy twa dusza w niebo Podążać będzie już Niech starczą wielkie słowa I bukiet polnych róż   Gdy nie chcesz by z twych planów Szary pozostał pył Nie słuchaj romantyków Mierz zamiar według sił