Emily Jane Brontë - Wietrze, spocznij sobie pod wrzosem (Wind, sink to rest in the heather)

[Andrzej P. Zajączkowski]

Wietrze, spocznij sobie pod wrzosem,

Twój głos dziki mnie nie przekona;

Ponurą pogodę wszak zniosę,

Gdy ciebie pozbawiona.

 

Słońce, zejdź z wieczornego nieba,

Twój uśmiech nie zdobędzie mych łask;

Jeśli jakieś światło dać trzeba,

O, dajcie mi Cyntii blask!

 

Cyntia to jedno z imion Artemidy - bogini Księżyca (mówi gugel). Chociaż raz, bez zagadek. 

Przepraszam, że ja tak monotonnie, to już pewnie brontofilia. 

I Emily:

 

Wind, sink to rest in the heather,

Thy wild voice suits not me;

I would have dreary weather,

But all devoid of thee.

 

Sun set from that evening heaven,

Thy glad smile wins not mine;

If light at all is given,

O give me Cynthia's shine!

[Leszczym]

@Andrzej P. Zajączkowski ;))